Philidor 1847 3 – Assen: een kleine maar verdiende zege

Verslag: Sjoerd

Als koploper op bezoek bij de nummer laatst schept verplichtingen. Op de eerste zaterdag van 2014 gingen we op weg naar Leeuwarden om dit waar te maken. Het vorig seizoen heeft ons geleerd dat ratingverschillen geen garantie zijn voor overwinningen. Het was daarom prettig om al vroeg in de wedstrijd voor te komen met drie – nul. Dat voelde goed, omdat de stellingen op de borden een minder optimistisch beeld gaven. Na ruim een uur spelen kwam toeschouwer en supporter Wout Knol tot de conclusie, dat het geen gelopen race zou worden. Hij kreeg gelijk want pas laat na de tijdcontrole werd de overwinning zeker gesteld. Fijn dat Wout langs kwam, evenals Jacob Dijkstra die met zijn zwager een kijkje kwam nemen.

Onder toeziend oog van zijn familie maakte Maarten Dijkstra tegen Aeilko Bakema het eerste punt voor Assen.
Maarten: “Doordat mijn tegenstander de vierde en vijfde zet van de opening niet zo handig speelde (al lijken het met het snelle oog standaardzetten) kreeg ik grote druk op de damevleugel en won ik een pion. Om te consolideren ruilde ik meteen dames Hierna blokkeerde ik de twee half-open lijnen van zwart en zette ik druk op mijn eigen half-open c-lijn. Dit resulteerde in nog een pionwinst en een gewonnen eindspel van twee verbonden vrijpionnen met een goed paard tegen een slechte loper, waarna mijn tegenstander opgaf.”

Tegelijkertijd had Pieter Tromp tegen Erik Kruit ook al een fraaie en winnende stelling opgebouwd.
Pieter: “Mijn tegenstander koos voor het Wolgagambiet met het verrassende Pxa6 in plaats van het gebruikelijke Lxa6. Hierna kwam ik goed uit de opening, en na een aantal onnauwkeurige zetten van mijn tegenstander kreeg ik groot voordeel. Ik kon twee stukken en een pion voor een toren winnen, en even later stond de zwarte koning open. Met een sterk loperpaar was de partij niet lang daarna over. Ik mocht mat zetten. Wel heb ik nog een persoonlijk record gehaald: op een gegeven moment sta ik volgens Frits +35, dus bijna 4 dames voor…”

Twee illustratieve fragmenten:

Pieter Tromp – Erik Kruit

In de onderstaande stelling gaf Pieter mat

Oplossing

Kort nadat Pieter gewonnen had werden de stukken bij Arjan Dwarshuis in de beginopstelling gezet. Tegen Hette van Popta had Arjan steeds een gelijkwaardige stelling, maar plots was het over.
Arjan: “Mijn tegenstander speelde op mijn gebruikelijke Siciliaan 2. Pc3. Hij kwam vrij snel met e5 gevolgd door Pe4 omdat er bij mij gaten waren op f6 en d6. Ik kon die pion op e5 winnen maar dan zou er een paard op d6 verschijnen en mijn koning in het midden blijven en dat vond ik er gevaarlijk uitzien. Ik rokeerde en het spel werd er rustig van. Het werd lastig voor beide kanten om een goed plan te vinden, omdat beide kanten weinig zwaktes hadden. Ik probeerde met mijn gefianchetteerde loper en een pion op b4 zijn pionnenketen op b2, c3 en d4 wat aan te tasten en hij ging voor de koningsaanval. In lichte tijdnood zag het er een beetje eng uit, maar het bleek mee te vallen. In een poging de aanval door te zetten, miste mijn tegenstander een pionvorkje en verloor een stuk. Toen miste hij ook nog de juiste voorzetting waardoor hij nog spel zou hebben gekregen en gaf een zet later op.”

Met deze riante voorsprong kwam Ivo Maris informeren of hij remise mocht accepteren. Ivo speelde tegen Erik Sparenberg een enerverende partij, waarin hij lang erg goed stond.
Ivo: “Mijn tegenstander speelde Konings-Indisch en ging op een gegeven moment out of book. Ik had toen al kunnen toe slaan, maar besloot om het maar eens wat rustiger aan te doen. Dat besluit was uiteindelijk een goed besluit, want ik kwam fantastisch te staan. Ik vergat toen om het af te maken in de complicaties en koos de verkeerde manier om te ‘winnen’. Door allerlei tactische grappen wist mijn tegenstander zich steeds te redden. In tijdnood besloot ik voor een kamikaze poging te gaan, die hij jammer genoeg niet toe liet. In plaats daarvan offerde hij een dame terug (ik had net een toren en een kwaliteit geofferd) voor een stuk. Toen kwam een eindspel met voor mij een dame en voor hem 2 torens, wat uiteindelijk vrij snel remise werd.”

Bij Elmar Hommes ging het minder rooskleurig. Kort na de opening werd Elmar tegen Dirk-Jan Dekker opgezadeld met twee vervelende dubbelpionnen. Elmar speelde dapper door en probeerde in de aanval kansen te creëren, die door nauwkeurig spel werden gepareerd.
Elmar: “In de opening kon ik niet de onnauwkeurigheid van mijn tegenstander afstraffen. In plaats daarvan werd mijn pionnenstructuur meteen verbrijzeld. In het middenspel kon ik met een pion minder enig tegenspel op het bord krijgen. Helaas werd er correct verdedigd en had ik mijn kruit verschoten. Met een kwaliteit en twee pionnen minder hield ik het voor gezien.”

Paul werd tegen Zahid Dzaferspahic geconfronteerd met tam openingsspel. Om niet alles stukken te hoeven ruilen moesten deze zich ver terugtrekken.
Paul: “Mijn tegenstander speelde een saaie Franse ruilvariant met korte rochade. Zijn strategie was om alle stukken te ruilen. Om water uit een rots te slaan, offerde ik een pion voor actieve Torens en een goed Paard tegen een slechte Loper. Het eindspel was gewonnen, maar op de 39e zet miste ik een eenvoudige winst. Op de 51e zet maakte ik een blunder, waarmee ik de winst uit handen gaf; remise.”

De twee cruciale momenten waren:

Zahid Dzaferspahic – Paul den Boer

Martin van Velzen mocht het opnemen tegen FM Maarten Etmans. Al vroeg in de opening snaaide Martin een pion mee. Vervolgens moest Martin opboksen tegen witte initiatieven, maar met solide spel wist Martin de boel dicht te houden.
Martin: “Ik moest het tot mijn verbazing opnemen tegen Maarten Etmans, voormalig hoofdklasser en NK-deelnemer! Ik mocht op zet 7 een pion pakken, maar moest toestaan dat hij er veel activiteit voor terug kreeg; uiteindelijk moest ik de pion teruggeven om uit te kunnen ontwikkelen, maar ik mocht ook zijn damevleugelpionnen uit elkaar slaan, waardoor ik ineens goed stond in het eindspel, helemaal toen ik nog een pion offerde voor een sterke vrije d-pion. Helaas kon hij die ook onschadelijk maken, maar in de tussentijd kon ik zijn koningsvleugel opeten, gaf daarna nog mijn f-pion weg, maar het resterende eindspel was nog steeds eenvoudig remise, en omdat ik niet hoefde te winnen (we stonden toen 4 – 2 voor) deed ik gewoon de meest voor de hand liggende zetten, tot Etmans op zet 62 maar remise aanbood. Na die blamage van de vorige keer wel lekker om weer een cruciaal halfje te pakken!”
Tot slot speelde Frank van der Werff een complexe partij tegen Jan Boersma. In het middenspel overzag Frank een schaakje waardoor hij een pion verloor. Een analyse van zijn hand is hieronder na te spelen.
De gedetailleerde uitslagen zijn:

   Philidor 1847 3    1959 - Assen               2016 3½ - 4½
1. Erik Sparenberg    2070 - Ivo Maris           2231 ½  - ½
2. Jan Boersma        2073 - Frank van der Werff 2002 1  - 0
3. Erik Kruit         1988 - Pieter Tromp        2162 0  - 1
4. FM Maarten Etmans  2019 - Martin van Velzen   2027 ½  - ½
5. Dirk-Jan Dekker    1933 - Elmar Hommes        2002 1  - 0
6. Zahid Dzaferspahic 1903 - Paul den Boer       1992 ½  - ½
7. Aeilko Bakema      1856 - Maarten Dijkstra    1958 0  - 1
8. Hette van Popta    1829 - Arjan Dwarshuis     1754 0  - 1

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.