Op vrijdagavond 18 januari stond voor het eerste team van Schaakclub Assen een op papier makkelijke tegenstander op het programma. Groningen 4 stond na vier ronden immers onderaan met een score van 0 matchpunten en 10 bordpunten. Bovendien ligt hun ratinggemiddelde onder de 1800. Toch zou de wedstrijd niet zo makkelijk worden als vooraf gedacht. Het begon al voor de wedstrijd: op het laatste moment werd Klaas Merkus opgetrommeld als vervanger van de niet opgekomen René den Dekker. Verder wel de vaste opstelling, dus snel over naar de bordverslagen.
- Mark Kruit – Pieter Tromp
Pieter boekte zijn eerste halfje met zwart op redelijk overtuigende wijze: wit bereikte niets in de opening, en ondanks de wanklanken van Pieter (“Ik sta weer helemaal k*t” of iets dergelijks) mocht wit blij zijn met een remise; ik meende nog een goede kans voor Pieter te zien om zelfs te winnen, maar helaas zag Pieter het zelf niet. Maar remise met zwart is toch ook niet slecht in een teamwedstrijd. - Elmar Hommes – Natalia Westermann
Elmar speelde op dinsdag al vooruit in Groningen, en over zijn partij kan ik alleen melden dat het de zoveelste 1 voor Elmar is geworden. (Mail van Elmar: “Het duimen heeft geholpen want we staan 1 – 0 voor!” ) Dat is natuurlijk wel prettig, om een speler in je team te hebben bij wie je de 1 vooraf al kan noteren! - Maurice van Mourik – Klaas Merkus
Klaas moest dus onvoorbereid invallen, maar leek na zo’n 20 zetten heel goed te staan: gat in de witte koningsstelling en dergelijke. Helaas ontstonden er in het eindspel twee verbonden witte vrijpionnen, en die waren net even te sterk. Jammer Klaas, volgende keer beter! - Maarten Dijkstra – Tim Loos
Maarten kwam uitstekend uit zijn Trompovsky-opening: het werd een soort Frans, waarin zwart niet kon rokeren. Bovendien liet zwart nogal wat gaten in zijn damevleugel vallen. Maarten oogstte eerst twee pionnen, daarna een kwaliteit, en toen in het eindspelletje een pion heel hard ging lopen hield zwart het, bij een 4 – 3 stand in Asser voordeel, voor gezien. Het beslissende punt dus! - Floris Zoutman – Martin van Velzen
Voor het eerst in mijn leven kreeg ik de hoofdvariant van het Koningsindisch tegen. Dat zal ik niet snel weer doen: een te langzame paardmanoeuvre hield mijn koningsaanval danig op, waardoor wit veel sneller was met zijn damevleugel-aanval. Het wanhoopsoffensief kostte me een volle toren en leverde geen mat op, en op zet 33 streek ik de vlag, in de wetenschap dat mijn linker buurman (zie boven) het winnende punt zou binnenbrengen. - Ivo Maris – Johan Zwanepol
Ivo speelde de doorschuifvariant van de Caro-Kann met een pionoffer e5-e6, en dat pakte al heel snel goed uit: Zwanepol liet zomaar een paard insluiten. De technische taak was daarna voor Ivo een peuleschil. - Peter Weide – Jan Posthoorn
De minst enerverende partij van de avond leverde de enig juiste uitslag op: remise dus. Daarmee is onze Jan ook van de hatelijke nul af. - Sjoerd Homminga – Martin Vos
Sjoerd kreeg in het Siciliaans al snel een overweldigende stelling. Ook hier kwam de zwartspeler niet tot de rokade, en toen zijn koningsvleugel instortte gaf hij er liever direct de brui aan.
Deze 5 – 3 overwinning was dan wel zwaarbevochten, maar wel terecht. De volgende wedstrijd is een cruciale: begin februari tegen Groningen 3.
Assen 1826 - Groningen 4 1798 5 - 3 1. P. Tromp 1872 - M.J.W. Kruit 1843 ½ - ½ 2. E. Hommes 1870 - N.S. Westermann 1794 1 - 0 3. K. Merkus 1683 - M. van Mourik 1845 0 - 1 4. M. Dijkstra 1912 - E.J.T. Loos 1 - 0 5. M. van Velzen 1763 - F.T. Zoutman 1790 0 - 1 6. I. Maris 1829 - J. Zwanepol 1727 1 - 0 7. J. Posthoorn 1841 - P.C. Weide 1891 ½ - ½ 8. S. Homminga 1834 - M. Vos 1697 1 - 0