Assen 2 – Groningen 4: ongelukkige nederlaag Assen 2

Verslag: Sybrand

van de plaatsvervangend teamleider Sybrand

Vol goede moed begon de avond om kwart voor 7, toen ik mijn korte reis naar de schaakclub aanving. Er waren nogal wat afmelders, Rieks zat op een eiland, Wout had al lange tijd een afspraak staan voor dit weekend, Ben was verhinderd. Daar stond tegenover dat Frank zou meespelen, wat toch een versterking van het team is.

Bij aankomst op de club kwam de eerste tegenslag. Teamleider Maarten Hoolsema was ook op het laatste moment verhinderd, en aangezien hij extern ijzersterk speelt en bijna altijd wint, was dat een serieuze verzwakking. Gelukkig was ons nieuwe lid Waheeb Qatina bereikbaar, en kon hij meespelen. Aan den lijve heb ik in het rapidtoernooi van afgelopen seizoen al ondervonden dat Waheeb een sterke speler is!

De spelers druppelden binnen, maar de teller bleef steken op 7, net 1 speler te weinig. Jan Posthoorn was er niet, nam thuis de telefoon niet op, dus zal wel onderweg zijn. We beginnen gewoon om kwart voor 8. Ook het eerste team heeft een thuiswedstrijd in de beker tegen DTK, waar net met grote cijfers van was gewonnen, dus dat moest natuurlijk goed komen.

Om acht uur alles overziend, was nog steeds het tweede bord leeg. Maarten Bosma was bereid deze zware plaats in te vullen. “Verwacht niet dat ik potten ga breken” zei hij nog bescheiden.

De eerste die klaar was, was Cor op bord 8. Cor speelde tegen Ingrid ten Cate, die naar verluidt net weer het actieve schaken heeft opgepakt. Heel goed natuurlijk! Hoe de partij verliep heb ik niet goed gezien, volgens mij stond het lang gelijk, maar plotseling zat Cor met een hele grote glimlach aan de bar met zijn tegenstander een drankje te nuttigen. Eerste punt binnen (1-0)

Wie precies tweede klaar was weet ik niet meer. Dat zou Sybrand zomaar geweest kunnen zijn op bord 3. In een niet erg frequente opening krijgt mijn tegenstander Henk Haisma met wit licht overwicht. Sterke lopers, maar gelukkig geblokkeerd door eigen pionnen. Maar door oprukken van de pionnen kon ik kiezen: of een vrije loper voor hem of een geïsoleerde pion. Ik koos voor het laatste. Even later ook nog het loperpaar verloren. Maar geen nood, als de tegenstander druk kan uitoefenen op de koningsvleugel, dan moet ik natuurlijk pareren op de damevleugel. Uitstekende strategie natuurlijk. Maar ja, als je in de uitvoering dan een pion verliest …Met een loperpaar tegen, een geïsoleerde pion en een pion achter krijg ik een remiseaanbod. Tja. Dan is de keus niet heel moeilijk (1,5-0,5)

Gertjan speelde op bord 6 met wit tegen Annelies van den Heuvel. Lang leek het erop dat Gertjan iets beter stond, in ieder geval meer initiatief had. Een wit paard op b6 leek toch een serieuze voorpost in de vijandelijke gelederen. Maar toen ook een toren wat los kwam te hangen op a4, en alle zwarte stukken stonden gericht op de witte koningsvleugel van wit, waarvan de pionnen ook al naar voren waren gespeeld en de koning op de tocht stond, was een mat onvermijdbaar (1,5 – 1,5).

Rond een uur of 10 ineens wat onverstaanbaar gemompel vanuit de DTK-hoek. Wat zegt Bruno nu? Hij praat in zichzelf! Na een vermanend ‘Bruno!’ van één van zijn medespelers keerde de rust weer, voor even.

Jan (Boer) speelde met wit op bord 5 tegen teamcaptain van Groningen 4, Ferry Ruigendijk. Precies heb ik het niet gezien, maar lang ging het toch gelijk op. Aan het eind stond Jan echter een stuk tegen een pion achter, en speelde ongeveer 20 zetten in hopeloze stand door. De batterijen van zijn apparatuur waren ook aan vervanging toe, zo vertrouwde een blikken stem uit het apparaat alle 24 schakers in het lokaal van de Steiger meermalen luidkeels toe (1,5 – 2,5).

Waheeb speelde met zwart op bord 7 tegen Job Holtz. Wit stond na de opening iets beter, Waheeb had een ongelukkig paard op a6, maar verder zag het er redelijk uit. Ergens heeft hij echter een stuk weggegeven tegen een pion. Dat betekende niet veel goeds, maar Waheeb heeft ijzersterk gespeeld en zijn achterstand indrukwekkend weggewerkt door actief spel van de torens, naar een pionneneindspel van 5 pionnen tegen 2 pionnen en een paard voor de witspeler. Even leek het erop dat de drie centrumpionnen snel genoeg waren om naar de overkant te komen, maar de witte koning en het paard konden net op tijd adequaat de opmars stuiten. Aangezien de zwarte koning nog in de regio g7 en omstreken stond, was het lot bezegeld (1,5-3,5)

Frank speelde met zwart tegen Tim Loos, en had gedurende lange tijd een (gambiet)pion voorsprong. Daarbij had Frank ook nog het loperpaar, had alleen zijn koning nog op e8 staan zonder de mogelijkheid om te rokkeren. Een wit paard kwam op de zesde rij te staan, en Frank offerde hiervoor de kwaliteit. Met het initiatief aan zijn zijde leek zwart op winst te kunnen spelen, maar wit trok plots een (winnend) initatief naar zich toe, geholpen door de dreiging over de e-lijn richting de zwarte koning. Wel had hij grote tijdnood. En na 37 zetten was de tijd op, kregen beide spelers er een kwartier bij. Frank was even in verwarring, had verwacht dat de tijd er pas na de 40e zet bij zou komen, maar na even viel het kwartje: zijn tegenstander was door de vlag gegaan (2,5-3,5).

Maarten (Bosma) had de zware taak om met wit de opengebleven plek op het tweede bord in te vullen, met een kwartier minder bedenktijd. Maarten rokeerde lang, zijn tegenstander kort, en de pionnenwedloop kon beginnen. Dit deed Maarten net even sneller dan zijn tegenstander, snoepte een pion, later een tweede. Met vaste hand speelde hij het eindspel uit. Een klasse prestatie Maarten, je hebt wel degelijk potten gebroken!! (3,5-3,5).

Doorbijter van de avond was Gerard, met wit tegen Guido Visser op bord 4. In het middenspel verloor Gerard een kwaliteit door een grapje op de a-lijn, maar even later offerde (?) zijn tegenstander een stuk terug. Gerard had paard en (ingesloten) loper tegen een toren. Waarschijnlijk een remisestelling, maar na veel gemanoeuvreer kon hij zijn beklemmende pion opspelen en kreeg zijn loper de ruimte. Maar ja, “de tied hald gien skoft” heb ik wel eens op een tegeltje zien staan, en zo ook niet in deze schaakpartij. Guido had bijzonder weinig tijd, nog 30 seconden voor de rest van de partij, Gerard 5 minuten. Dat kon dus niet meer misgaan. Gerard bleef uiterst kalm, bleef zijn zetten noteren ook toen hijzelf nog minder dan een minuut had. Van ijzeren karakter getuigt natuurlijk het afslaan door Gerard (met beide nog 30 seconden op de klok) van een remiseaanbod met het psychologisch dodelijke “ik probeer het nog even”. Toen echter de laatste 30 seconden, van Gerard wel te verstaan, op waren, bleek dat hij er geen 15 minuten meer bij kreeg… Gerard baalde zichtbaar. In gewonnen stelling door een misverstand verliezen (3,5-4,5).

   Assen 2             1678 - Groningen 4             1669 3½ - 4½
1. Frank van der Werff 1840 - Tim Loos                1744 1  - 0
2. Maarten Bosma       1594 - Tsjisse Tilma           1777 1  - 0
3. Sybrand Houtsma     1788 - Henk Haisma             1709 ½  - ½
4. Gerard Voorintholt  1690 - Guido Visser            1732 0  - 1
5. Jan Boer            1606 - Ferry Ruigendijk        1687 0  - 1
6. Gertjan Haan        1570 - Annelies van den Heuvel 1695 0  - 1
7. Waheeb Qatina       1702 - Job Holtz               1665 0  - 1
8. Cor van der Werff   1634 - Ingrid ten Cate         1343 1  - 0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.