Assen 2 herpakt zichzelf en eerste plaats in promotieklasse

Verslag: Sybrand

Zeker, een foute titel, taalkundig dan. Wederkerig en niet wederkerig in 1 zin van hetzelfde werkwoord. Maar het geeft de twee belangrijkste zaken weer van de wedstrijd tegen Leek gisteravond. ten eerste won Assen 2 eindelijk weer eens na de nederlagen tegen Veendam (ronde 6) en Het Kasteel (beker). Ten tweede bleek dat GC 4 nipt had verloren van Haren, waardoor Assen op ‘doelsaldo’ (half puntje) net boven GC 4 komt. Niet dat het veel zegt – er kunnen nog zo’n ploeg of 6 kampioen worden – maar leuk is het wel.

Dan de wedstrijd. Onder bezielende leiding van Gerard Voorintholt werd even voor 8 begonnen, gezamenlijk met een viertal dat tegen GC speelde.

Kenneth speelde op 7 met zwart tegen Tijmen Hofstra. Voor de niet-ingewijde buitenstaander balanceerde Kenneth langs het randje van de afgrond. Een koningsaanval op de zwarte stelling deed menig teamgenoot verontrust kijken. Maar Kenneth meldde achteraf dat het theorie was. En inderdaad ontsnapte hij, al was mijn indruk dat dat meer lag aan een foutief offer van Tijmen. Anyway, de eerste overwinning – en wat voor eentje! – was om half 10 in de pocket (1-0).
Commentaar Kenneth:
In mijn partij kwamen er met een zeer vlot tempo de eerste 14 zetten op het bord. (Meer dan 1 uur en 35 minuten p.p. op de klok na zet 14). Toen het tempo iets daalde speelde mijn tegenstander op een koningsaanval en besloot ik voor lange termijn ruimte te pakken op de damevleugel. Met goed spel moest de aanval van wit te houden zijn maar ik maakte wel een kritieke fout op de 17e zet die (gelukkig) niet uitgebuit werd.

Ruim een uur later volgde nummer 2 en 3. Hans verloor op bord 3 van Pieter Doller. Hans stond de hele wedstrijd gedrongen, kwam er niet goed uit waar de stukken van Pieter prima stonden. Hoe het mis ging heb ik niet gezien, maar verrassend was de uitslag niet (1-1).
Commentaar Hans: Op bord 3 speelde ik met zwart tegen Pieter Doller. Er kwam een Siciliaan op het bord, waar ik mij in de opening 2 onnauwkeurige zetten permitteerde. Pieter buitte dat volledig uit en daardoor werd mijn stelling al snel niet meer houdbaar. Dik terechte nederlaag.

Gelijktijdig kwam Sjoerd schuldbewust melden dat hij op 4 met wit remise had gemaakt. Het schuldgevoel kwam niet zozeer voort uit het killersinstinct dat we van Sjoerd achter het bord kennen, en dat hij dus niet een vol punt kwam melden maar slechts een halve.Nee, het schuldgevoel werd veroorzaakt door het feit dat hij dit niet had overlegd. Martin en Maarten hadden ook een remiseaanbod gehad, en zij moesten doorspelen. Sjoerd stond een pionnetje achter en was blij nog een half punt te kunnen scoren. Nou, vooruit maar dan Sjoerd 🙂
(1,5-1,5)

Nummer 4 die klaar was was ikzelf. Op bord 6 tegen Frans Huisman. Frans kwam na de opening wat gedrongen te staan, verloor rond zet 13 een kwaliteit tegen een pion, moest een twintigtal zetten later ook een pion inleveren. Daarmee was het in hogere zin over, rond kwart over 11 ook feitelijk (2,5-1,5)

Maarten volgde een paar minuten later. Maarten had een mooie partij op bord 8 (met wit) tegen Issa Albadeen. Hij toverde voor eventjes een mooie triple pion op de e-lijn, wist de zwarte stukken uit de stelling te jagen en stond op het einde van de avond toen ik weer even keek een dame en een toren voor. Mooie overwinning Maarten! (3,5-1,5)

Het winnende punt werd binnengetikt door Frank op 1. Hier wist Frank met een mooie combinatie een pion naar de overkant te brengen, waardoor om half 12 de winst kon worden genoteerd voor het team (4,5-1,5). Commentaar Frank:
Met zwart kwam ik onder druk te staan en leek het verkeerd te gaan. Met een valstrik ruilde ik stukken en kwam ik een pion voor staan. Een eindspel volgde, allebei een paard en toren. Ik had een meerderheid pionnen op de koningsvleugel, mijn tegenstander op de damesvleugel. Ik was sneller met de pionnenstorm en wist de koning terug te dringen naar de eerste rij en op te sluiten met mijn f3 pion. Ik dreigde mat met toren en paard. Wit kon alleen zijn stukken geven om het te voorkomen. Ik won.

Op hetzelfde moment verloor echter Robert. In tijdnood verspeelde hij helaas een mooie stelling (4,5-2,5).

De laatste die speelde was Martin. Hij speelde op 5 tegen Martien Veldman, en stond na het middenspel potrimise, elk 5 pionnen en een loper. Dat Martin goed een eindspel kan spelen weten we, en behendig zette hij zijn pionnen op veilige velden, manouvreerde zijn koning naar het centrum van het bord en viel de pionnen van zijn tegenstanders aan. Uiteindelijk leverde dit een pion op, en nog even later de partij (5,5-2,5).

Commentaar Martin:

   Assen 2             1853 - Leek              1726 5½ - 2½
1. Frank van der Werff 1982 - Sander Westerlaan 1977 1  - 0
2. Robert Stallinga    1922 - Erwin Heijnen     1998 0  - 1
3. Hans Smit           1860 - Pieter Doller     1805 0  - 1
4. Sjoerd Homminga     1811 - Enrique Arriola   1607 ½  - ½
5. Martin van Velzen   1896 - Martien Veldman   1685 1  - 0
6. Sybrand Houtsma     1839 - Frans Huisman     1497 1  - 0
7. Kenneth Muller      1783 - Tijmen Hofstra    1653 1  - 0
8. Maarten Hoolsema    1731 - Issa Albadeen     1587 1  - 0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.