Verslag: Rieks
Met een prachtige ambiance van drie teams in ons clubhuis viel (bijna) alles goed tegen Hardenberg.
Pieter wilde als eerste klaar zijn om naar een feestje te gaan en zoveel mogelijk mensen achter te laten. Zijn agressieve Scandinavisch werd laf aangepakt, maar Pieter rokeerde tegengesteld om snel klaar te kunnen zijn. Helaas nam zijn tegenstander heel veel tijd. Er werd gehoopt op Pe5 om met een truucje een stuk te winnen, maar tot Pieters verbazing vond zijn tegenstander een nieuwe manier om een stuk te verliezen en won hij probleemloos.
Tjapko wist met 1. c4 de Nimzo te vermijden, toen erin te transponeren om meteen weer zijn eigen weg te kiezen. Hij had wederom het loperpaar, won een pion en het was snel klaar.
2-0 en een mooie score, Maarten geloofde na de eerste twee rondes niet meer in onze favorietenrol en nam in een stelling waar hij steeds meer ruimte had gewonnen een remise-aanbod aan. Helaas bleek dat de tegenstander niet alleen voor haar eigen elo het teambelang op het spel zette: Maarten kon een pion winnen in de eindstelling.
Geons openingsexperiment leek een complexe aanvalspartij op te leveren, maar toen ik weer keek was zijn dubbelpion in een toreneindspel een mooie aanwinst in het centrum geworden. Met meer ruimte en betere torens schoof Geon dat keurig uit.
Ikzelf kreeg de konings-indische aanval uit het Siciliaans over me heen. Mijn tegenstander had deze transponering kennelijk niet gepland en spendeerde erg veel tijd terwijl ik een solide set-up koos. Wit moest wel aanvallen om niet op de damevleugel onder te voet te worden gelopen, en met nog een paar minuten over werd daarvoor gekozen. Gedurende deze tijd werd mij het verslaggeverschap aangeboden en kon ik me verdiepen in de andere partijen. Ik dacht dat mijn set-up alles wel aankon, maar had iets meer tijd in de eigen partij moeten investeren want in de kritieke stelling bleken er meer witte aanvalsmogelijkheden te zijn dan gedacht. Gelukkig kon mijn tegenstander uit het oerwoud aan mogelijkheden in de weinige tijd niet de beste voortzetting vinden en hield ik een technisch gewonnen twee lopers + toren tegen torens over. Mijn techniek bleek niet al te best, maar voldoende.
Ivo wil zijn overwinning graag opdragen aan Caspar zijn huisgenoot en zijn vrolijke buurjongetje, met vereende krachten zorgden zij ervoor dat Ivo’s blinde berekeningen bijna uitmonden in een kwijlende slaap, maar als je bijna slaapt kan je natuurlijk ook weer beter visualiseren. Na een onorthodoxe opening had zijn tegenstander een vervelende dubbelpion, maar hijzelf een slapende loper. Na gemanoeuvreer en het opstomen van de koningsvleugel wilde Ivo met drie stukken mat zetten, maar kon zich uiteindelijk bedwingen om toch zijn loper naar rechts te swipen en wakker te kussen. Dat een mogelijke verdedigingszet en kwaliteitsoffer bijna gemist werden komt door voornoemde vrienden en de onschuldige toeschouwer zag gewoon een prima partij waarbij op het einde mooie matnetjes zaten.
Elmar kreeg een rustige set-up in het Spaans tegenover zich. Hij kwam prima te staan, speelde d5 maar er blijft nog een bord vol stukken over en de tegenstander bleek wel degelijk aanvalspretenties te hebben. Elmar herkende het gevaar en wist met een pion minder en alle zwarte velden keurig remise te maken.
Dan hebben we altijd nog Arjan. Arjan neemt de tijd. Ook als hij weet wat hij moet doen in de opening, denkt hij nog altijd dat het beter is om dan allerlei extra dingen te overwegen. Daarnaast kan hij heel goed lange termijn plannen maken als hij net uit de opening is en manoeuvreert hij dus vlekkeloos de gevaren tussen de 25e en 40e zet met 5 minuten. Arjan vond het vervelend dat zijn tegenstander de solide aanpak van het Konings-Indisch nog goed bleek te kennen ook en stond optisch altijd gedrukt, al zegt GM van Kampen dat er gelijke kansen zouden moeten zijn. Arjan had gelukkig wel ervaring met de stelling en ondanks dat hij zeer in het nauw kwam, bleek zijn slechte structuur in een pionnenrace juist een uitkomst.