Na de smadelijke nederlaag in de vorige ronde tegen Hardenberg 2, waarin we zeker drie goede tot gewonnen stellingen nog verloren zagen gaan, was het gisteren (2 april) tijd voor revanche op onszelf. Als slachtoffer moest Groninger Combinatie 4 dienen; veel ervaring in het team, maar met slechts twee matchpunten houden ze alleen Mid-Fryslân onder zich. Het ratingverschil bedroeg gemiddeld zo’n 100 punten in ons voordeel; dat hoeft uiteraard niet veel te betekenen, maar het is altijd mooi meegenomen.
Helaas begonnen we niet best, want één van de borden met een ratingoverwicht voor ons ging verloren. Abedin werd met het Wolgagambiet geconfronteerd, en ook nu bleken de open lijnen op de damevleugel voor veel problemen te zorgen. Met twee zwarte torens op de tweede rij en een zwarte koning die niet mat ging was er niets meer aan te doen, en zo stonden we 1 – 0 achter.
Eerlijk gezegd zag ik de wedstrijd op dat moment ook helemaal niet in ons voordeel uitvallen; ik had in slechts twee van de overige zeven stellingen echt vertrouwen, de rest zag er lastig uit. Een eventuele overwinning zou dus van ver moeten komen.
Eén van die lastige stellingen werd echter onverwacht snel in ons voordeel beslist. Jaël, in de vorige ronde nog invaller in Assen 1, mocht voor het eerst op bord 1 aantreden, maar na een hoopgevende opening kreeg hij een sterk zwart centrum te verwerken. Gelukkig wist Jaël met een paar scherpe zetten onrust te zaaien; met een stukoffer sloeg hij het zwarte centrum kapot, en uiteindelijk mocht hij met Ph6+ mat geven.
Teamleider Maarten H. had sinds de winterstop nog niet voor ons gespeeld, maar ditmaal kon hij weer eens meedoen, en meteen speelde hij weer eens een prima partij en zette ons op voorsprong. Het verdedigen van een triplepion bleek een te zware opgave voor zijn tegenstander, en toen Maarten ook nog Pxf7 mocht spelen was het een paar zetten later gedaan.
Ikzelf heb een behoorlijke vormcrisis achter de rug, maar zo langzamerhand gaat het weer beter. Ook deze middag ging het niet bepaald van een leien dakje, maar in een loeischerpe partij greep mijn tegenstander gruwelijk mis, en zo mocht ik mijn eerste KNSB-overwinning sinds een half jaar boeken en onze voorsprong verdubbelen!
Hans bezorgde ons de teamoverwinning. Hij stond eigenlijk een tijdlang redelijk gelijk, maar de stelling bood voldoende mogelijkheden om zijn tegenstander te outplayen. Dat gebeurde dus ook: toen het tactisch werd bleek Hans gewoon een pion te kunnen winnen, en dat was voldoende voor de winst.
Voor ons laatste bordpunt was Aart verantwoordelijk. Aanvankelijk werd hij behoorlijk weggedrukt, maar ook hier bood de tactiek uitkomst: een witte toren op f4 bleek ongelukkig te staan en ging verloren. Naar ik begreep ging wit uiteindelijk door de vlag, maar dat is slechts een detail.
Toen was Ab nog bezig, en hij leek op weg naar een zevende bordpunt voor ons. Met een torenoffer op b7 had hij dat punt ook daadwerkelijk kunnen binnenhalen, maar een ander torenoffer leek ook sterk. Helaas bleek de zwartspeler toen ineens een cruciale pion op te kunnen halen, en viel het punt alsnog de verkeerde kant op…
Geen 7 – 1 dus, maar 6 – 2 is ook mooi voor het doelsaldo, en het is de grootste overwinning voor Assen 2 sinds de 1½ – 6½ uitoverwinning op Lewenborg op 3 april 2018, bijna precies vier jaar geleden dus! Daarmee zijn we nog altijd in de race voor het kampioenschap, waarin onze grootste concurrenten SISSA 2 en Hardenberg 2 zijn; medefavoriet Tjonger Aa Linde verloor deze ronde alweer voor de derde keer en is daarmee uitgeschakeld. Uitgerekend dat team komt over drie weken op bezoek; hopelijk gaat het ons dan net zo voor de wind als vanmiddag!
Pingback: Uitslagen KNSB-wedstrijden | De Schaakreporter