Klasse 3A Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ra TPR RaTg 1. Emanuel Lasker 18 45½ x 4½ 4½ 5½ 4½ 6 5½ 5½ 5 4½ 2002 2050 1954 2. Philidor 1847 2 13 44½ 3½ x 4 3½ 4½ 5 5 5½ 6½ 7 2005 2040 1954 3. Almere 11 40½ 3½ 4 x 5½ 4 4 4½ 7 4½ 3½ 1986 2007 1962 4. Haren 10 36 2½ 4½ 2½ x 4½ 7 3 3 4½ 4½ 1964 1959 1959 5. De Twee Kastelen 9 38 3½ 3½ 4 3½ x 4½ 3½ 6 4½ 5 1951 1983 1963 6. Assen 9 34 2 3 4 1 3½ x 5½ 5 5½ 4½ 1976 1948 1968 7. Spassky's 6 32½ 2½ 3 3½ 5 4½ 2½ x 5 3½ 3 1938 1926 1960 8. Schaakwoude 6 28½ 2½ 2½ 1 5 2 3 3 x 4½ 5 1927 1900 1976 9. Unitas 3 4 30½ 3 1½ 3½ 3½ 3½ 2½ 4½ 3½ x 5 1887 1914 1969 10. Staunton 4 30 3½ 1 4½ 3½ 3 3½ 5 3 3 x 1998 1908 1968
Assen 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Ap Bp Brd Kl KNSB TPR RaTg W-We 1. Renze Rietveld ½ 1 1 ½ 1 - 1 1 ½ 8 6½ 1,1 2w 2271 2330 2077 +0,6 2. Pieter Tromp 0 1 1 1 0 ½ 1 0 1 9 5½ 2,6 1z 2068 2124 2043 +0,7 3. Maarten Dijkstra 0 1 ½ 1 0 0 1 0 0 9 3½ 2,9 1w 2033 1906 1987 -1,6 4. Ivo Maris ½ ½ ½ ½ 0 ½ 0 1 0 9 3½ 3,1 3z 2011 1914 1995 -1,2 5. Elmar Hommes 0 ½ 1 ½ 0 1 1 1 0 9 5 4,9 1w 1961 1988 1948 +0,3 6. Sjoerd Homminga 0 ½ 1 1 0 - 0 0 0 8 2½ 6,3 1889 1783 1923 -1,1 7. Paul den Boer - 1 ½ 0 - ½ 0 1 ½ 7 3½ 6,9 1z 1863 1884 1884 +0,2 8. Martin van Velzen ½ - 0 - 0 1 - 1 1 6 3½ 7,3 2z 1815 1992 1932 +1,4 9. René den Dekker ½ 0 - 0 0 0 0 - - 6 ½ 7,3 2w 1794 1495 1890 -1,7 10. Cor van der Werff - - - - - 0 - - - 1 0 8,0 1w 1669 1565 1847 -0,3
Hardhandige ontgroening Assen in KNSB-competitie
Op zaterdag 25 september was het zover: het debuut van Schaakclub Assen in de KNSB-competitie. Het eerste team speelt dit seizoen in de derde klasse A, samen met vier andere NOSBO-teams (Unitas 3, Spassky's, Staunton en Haren), vier FSB-teams (Emanuel Lasker, De Twee Kastelen, Schaakwoude en Philidor 2), en Almere als vreemde eend in de bijt. De samenstelling is vrijwel gelijk aan die van vorig seizoen; Henk is vertrokken, en in zijn plaats keert Paul terug bij de club. Verder zal Martin als een soort negende basisspeler in actie komen.
Deze zaterdag stond in het teken van een reisje naar het noordwesten van Friesland, om precies te zijn Sint Jacobiparochie. Daar mochten we het opnemen tegen Emanuel Lasker, een team dat al jaren in dezelfde formatie speelt en enkele jaren geleden zelfs in de tweede klasse uitkwam. Het werd dus een strijd van ervaring tegen jeugdig enthousiasme.
De eerste die klaar was, was René op bord 7. In het Catalaans had hij steeds een klein voordeeltje, maar naarmate er meer materiaal verdween werd het voordeel ook steeds kleiner, en dus werd er na zo'n anderhalf uur tot remise besloten.
Elmar volgde niet lang hierna, maar helaas had hij zijn dag niet op bord 5. Er ging na ongeveer 15 zetten een pion af, niet veel later gevolgd door een kwaliteit. De tegenaanval werd eenvoudig gestopt en Assen stond met 1,5 - 0,5 achter.
Ikzelf pakte op bord 8 het tweede halfje van de dag, in een stelling met een licht ruimtevoordeel voor wit, maar verder niet veel perspectieven voor beide spelers.
Op de andere borden zag het er niet slecht uit. Met name Renze en Ivo stonden zeer comfortabel; Pieter had een stuk meer, maar een gevaarlijke aanval tegen, en Maarten en Sjoerd stonden niet best. Misschien 4 - 4?
Helaas, Pieter kon de druk niet aan op bord 4 en gaf op toen hij minstens een toren bleek te verliezen. Hij speelde overigens tegen een heuse titelhouder: Dolf Wissmann is namelijk grootmeester in… schaakproblemen oplossen!
De volgende die achter het bord vandaan kwam, was Maarten op bord 2. Naar eigen zeggen was zijn negende zet niet goed, en werd hij daarna op regelmatige wijze weggespeeld. Hij had wel een sterke tegenstander (2100+!), dus verlies is geen schande. Helaas was hiermee het eerste matchpunt verloren, want we stonden 4 - 1 achter, en Renze, Ivo en Sjoerd moesten dus alledrie winnen om een punt aan de wedstrijd over te houden.
Helaas heeft het er bij Sjoerd geen moment echt ingezeten. Hij was op bord 6 gekoppeld aan een voor hem oude bekende, van wie hij zo'n 30 jaar geleden nog verloor in het jeugdkampioenschap van Friesland. Het krachtsverschil bleek nog steeds te bestaan, want ook Sjoerd ging er eigenlijk vrij kansloos af. De nederlaag was dus een feit.
Ivo bleek zijn mooi uitziende stelling op bord 3 helaas niet te kunnen winnen. De zwartspeler kon alles dekken en Ivo moest dus in remise berusten.
Renze was dus als laatste nog bezig. Vanuit de opening had hij bijna de hele partij voordeel, maar toen hij zijn sterke paard liet ruilen verwaterde de boel. In een interessant dame-eindspel werd uiteindelijk na bijna 5 uur spelen de vrede getekend met een zetherhaling.
Met 6 - 2 heeft de ervaring het dus ruim gewonnen. Desondanks was het een leuke en gezellige dag, inclusief de team-maaltijd bij een hele behoorlijke pizzeria. Dat is weer eens wat anders dan spelen op een doordeweekse avond!
Emanuel Lasker 2001 - Assen 1982 6 - 2 1. Tjalling Wiersma 2150 - Renze Rietveld 2258 ½ - ½ 2. Sikko Ros 2123 - Maarten Dijkstra 2028 1 - 0 3. Rienk Sijbesma 2056 - Ivo Maris 2014 ½ - ½ 4. Dolf Wissmann 1980 - Pieter Tromp 2013 1 - 0 5. Erik Bosma 1976 - Elmar Hommes 2005 1 - 0 6. Jan Hibma 1961 - Sjoerd Homminga 1879 1 - 0 7. Murk Viersma 1879 - René den Dekker 1823 ½ - ½ 8. Johnny Diekstra 1882 - Martin van Velzen 1840 ½ - ½
De eerstvolgende wedstrijd is alweer over twee weken: 9 oktober, thuis tegen Unitas 3. Komt dat zien!
Eerste KNSB-overwinning voor Assen
Slechts twee weken na de ruime nederlaag in Friesland mocht het vlaggenschip van Schaakclub Assen voor het eerst een thuiswedstrijd afwerken in de KNSB-competitie. Tegenstander Unitas 3 bestaat, nu het geen Talentteam meer is, voor een groot deel uit spelers van het Unitas 4 van vorig seizoen, en is op rating het zwakste team in de klasse 3A. Natuurlijk zegt dat op zich niet veel, maar een ratingoverwicht van bijna 100 punten per bord is toch maar mooi meegenomen.
Na zo'n anderhalf uur leek het overwicht ook in de score uitgedrukt te gaan worden: Renze stond al gewonnen en op diverse andere borden was het voordeel aan Asser zijde. Dat beloofde veel goeds!
Renze opende inderdaad na twee uur spelen de score. Op bord 1 mocht hij na ongeveer 15 zetten zomaar een kwaliteit meenemen, en uiteindelijk de partij beslissen met een combinatie die hem een toren voorsprong ging opleveren. Dat liet tegenstander Kawar Yakinsyah zich niet meer bewijzen.
Helaas was het een half uurtje later weer gelijk, want René moest op bord 7 de vlag strijken. Na wat verwikkelingen was hij een pion achter gekomen, en toen tegenstander Nico Bleeker alle stukken wist te ruilen was het pionneneindspel verloren voor René, al dacht Bleeker van niet:
Is dit verloren voor zwart (aan zet), of is het remise? Antwoord: het is verloren, maar wit moet het wel correct spelen. Een leuke uitspeeloefening!
Ivo was op bord 3 als derde klaar, net als in de vorige wedstrijd met een halfje. Bij hem was er een opmerkelijk moment in de opening:
Ivo zag hier af van het voor de hand liggende vorkje 15… Pc2+ en speelde in plaats daarvan 15… f5, waarop tegenstander Ewout Clarenburg uiteraard zijn dame naar d1 terugtrok. Wat volgde was voor mij niet geheel doorgrondelijk, maar uiteindelijk mocht Ivo het halve punt in ontvangst nemen. Ook dit is een leuke opgave voor thuis: 1. hoe gaat het vanuit de diagramstelling verder na 15… Pc2+ 16. Kd1 Pxa1, en 2. is in plaats van direct … Pxa1 eerst 16… f5 beter?
Maarten bracht daarna het tweede volle punt binnen met een puike partij op bord 2. De Stonewall-verdediging van tegenstander Wytse van der Velde werd op aardige wijze onklaar gemaakt, en toen Van der Velde ook nog in tijdnood raakte mocht Maarten er hard doorheen, met een aardig matje tot besluit.
Pieter verdubbelde de marge met een (naar eigen zeggen) ietwat gelukkige overwinning op bord 4. Tegenstander Aldert-Jan Grashuis maakte in ongeveer gelijke stelling allereerst een fout die hem een pion kostte, en in de jacht naar tegenkansen ging er plotseling nog wat zwart materiaal af. De partij was daarmee meteen afgelopen.
Het winnende punt werd op bord 8 binnengebracht door herintreder Paul, die na zo'n 3 jaar zijn rentree maakte. De eerste 13 zetten kwamen in snel tempo op het bord, en in de gelijke stelling die daarna op het bord stond wist Paul toch een manier te vinden om zijn tegenstander Egbert Huizinga een probleempje te bezorgen. Uiteindelijk mocht Paul de hele zwarte koningsvleugel wegslaan, en in het dame-eindspel mocht hij een pion naar de overkant brengen, ondertussen allerlei eeuwige schaakjes ontwijkend. Er was nog even commotie omdat Huizinga meende dat Paul door de vlag was gegaan, maar wedstrijdleider Rieks (complimenten voor hem!) zag al snel dat Huizinga in het begin van de partij een zet niet had genoteerd. Geen nul dus voor Paul, maar een welverdiend vol punt, en de eerste overwinning voor Assen in de KNSB-competitie was een feit!
Nog twee partijen waren bezig, en deze eindigden beiden in remise. Elmar baalde daarvan, want een groot deel van de middag had hij op bord 5 een kwaliteit voorgestaan tegen talent Jasper Hupkes. Helaas bleek de loper van Hupkes zo sterk, dat Elmar er niet doorkwam, en ook het tegenoffer van de kwal leverde geen winst meer op.
Sjoerd mocht daarentegen zeer blij zijn met zijn remise, want op bord 6 stond hij gewoon twee pionnen achter in een toreneindspel. Gelukkig vond tegenstander Mario van der Raad het juiste plan niet, waarna Sjoerd met actief spel na ruim 5 uur (zitvlees!) alsnog het halfje pakte.
Geloof het of niet, maar deze stelling is niet meer te winnen voor zwart. De stevig balende zwartspeler speelde uiteindelijk … h5 en bood remise aan, wat Sjoerd uiteraard meteen aannam.
En zo zijn er 5,5 bordpunten gescoord en zijn de eerste matchpunten binnen. Ook natuurlijk met dank aan de vele toeschouwers!
Assen 1980 - Unitas 3 1891 5½ - 2½ 1. Renze Rietveld 2258 - Kawar Yakinsyah 1918 1 - 0 2. Maarten Dijkstra 2028 - Wytse van der Velde 1947 1 - 0 3. Ivo Maris 2014 - Ewout Clarenburg 1921 ½ - ½ 4. Pieter Tromp 2013 - Aldert-Jan Grashuis 1874 1 - 0 5. Elmar Hommes 2005 - Jasper Hupkes 1809 ½ - ½ 6. Sjoerd Homminga 1879 - Mario van der Raad 1934 ½ - ½ 7. René den Dekker 1823 - Nico Bleeker 1869 0 - 1 8. Paul den Boer 1816 - Egbert Huizinga 1853 1 - 0
Assen 1 raakt op stoom en verslaat de Spassky's
Na 6 weken was het eindelijk weer tijd voor een KNSB-zaterdag, en de tegenstander op 20 november was de Groningse vriendenclub (de) Spassky's. De laatste onderlinge wedstrijd was alweer bijna 4 jaar geleden, toen beide teams nog in de Promotieklasse speelden; Assen 1 was dicht bij de winst, maar na wat ongelukjes gingen de Spassky's nog met de overwinning aan de haal en werden uiteindelijk kampioen. Nu is Assen 1 in de tussentijd enorm versterkt, terwijl de Spassky's met vrijwel hetzelfde team speelden als indertijd. Genoeg kans op revanche dus!
Na bijna 3 uur spelen was Renze, net als in de vorige wedstrijd, verantwoordelijk voor de openingstreffer. Op bord 1 tegen de sterkste Spassk Henk van Putten kwam hij met het Glek-systeem (Vierpaardenspel met 4. g3) op de proppen; Van Putten reageerde daar niet geheel optimaal op en werd daarna eigenlijk kansloos opgerold. Naar ik begreep besliste Renze de partij nog met een aardig trucje, maar dat heb ik alleen van horen zeggen. In ieder geval opnieuw een puntje voor onze topper!
Elmar mocht op bord 5 het tweede volle punt bijschrijven. In de Engelse aanval van de Najdorf speelde tegenstander Maurits Logtmeijer het modieuze 8… h5, maar dan moet je niet wat later alsnog rokeren. Gevolg: de aanval van Elmar kwam eerder dan die van Logtmeijer, wat weliswaar geen mat opleverde maar wel een toren voorsprong, wat ook voldoende was voor de winst.
Ivo op bord 4 wekte na zo'n 15 zetten niet de indruk erg veel vertrouwen in zijn stelling te hebben, maar dat bleek nogal mee te vallen. Sterker nog, een afwikkeling leverde hem zelfs een pion op. Helaas wist tegenstander Henk Jansen die weer terug te winnen, waarna er niet voldoende overbleef voor Ivo om op winst te spelen, en dus werd het opnieuw een remise. Dat is in ieder geval beter dan onverantwoord op winst spelen en dan het deksel op de neus krijgen, nietwaar?
Ikzelf moest helaas op bord 7 als enige Assenaar een nul incasseren (helaas voor mezelf, niet voor het team natuurlijk ;-)). Ik was iets te diepzinnig bezig in de opening en liet zomaar toe dat mijn tegenstander Alidston Henries (zoals gebruikelijk zo'n 10 minuten te laat, en gewapend met een blik energiedrank en een tros bananen) een zware aanval op mijn koningsstelling kreeg. Die sloeg gelukkig niet zomaar door, maar juist op het moment dat ik dacht de zaak onder controle te hebben had Henries een fraaie truc die hem alsnog een dodelijke aanval opleverde. Toen gebeurde er iets opmerkelijks in wederzijdse tijdnood:
Na iedere fatsoenlijke zet van zwart kan ik opgeven; de hardste is 32… Lxg2 met mat in 5, volgens mijn computer. Er volgt echter 32… Dxf3??, wat gewoon de toren op h2 laat instaan. In opperste tijdnood (2 minuten voor 8 zetten) zie ik het echter niet en geef het op! Een knap staaltje van wederzijdse schaakblindheid dus.
(Voor de goede orde: zwart heeft na 33. Kxh2 sowieso eeuwig schaak en kan zelfs nog een voordeeltje vasthouden. Kortom, huiskamervraag: hoe gaat het eeuwig schaak, en hoe kan hij alsnog op winst proberen te spelen?)
Sjoerd trof op bord 6 opnieuw een oude bekende: in de jaren 80 speelde hij samen met zijn tegenstander Harrie van der Laan bij SISSA. Van een vriendenremise was echter geen sprake: Sjoerd speelde uitstekend en schoof Van der Laan naar een kansloze nederlaag. De eerste van vele volle punten voor Sjoerd? Laten we het hopen!
Paul werd op bord 8 geconfronteerd met 1. b3, een specialiteit van tegenstander Peter Bodewes. Paul werd er niet warm of koud van en bereikte gewoon een goede stelling, maar voordeel was lastig aan te tonen. Na de tijdcontrole resteerde dan ook een gelijke stelling, en de puntendeling was dus een logisch gevolg.
Pieter verbruikte op bord 2 voor zijn doen opvallend veel tijd in de opening. Tegenstander Dries Koster bestreed de Siciliaan van Pieter namelijk met 2. c3 (Alapin), en dat kende Pieter nog niet. Qua stelling ging het aanvankelijk wel goed, maar opeens verdween er een zwarte pion van g7, de zaak werd afgewikkeld en er bleef een toreneindspel met 3 tegen 2 pionnen over. Ik had er geen vertrouwen meer in, maar opeens kwam het bericht dat Pieter had gewonnen! Wat was er namelijk gebeurd: Koster offerde zijn toren om de h-pion te laten doorlopen… en die liep dus niet door. Gevolg: een zwaar balende Koster en een vol punt voor Pieter. (Huiskamervraag 2: waar doet dit voorval aan denken? Hint: het was in een wedstrijd van vorig seizoen.)
Maarten D. was toen nog bezig aan een marathonpartij, die uiteindelijk om 5 voor 7 (na bijna 6 uur!) werd beslecht met een remise. De pluspion die Maarten in de loop van de partij had veroverd bleek een a-pion die niet zomaar doorliep, en toen tegenstander Jan Postma kon bereiken dat er verder alleen pionnen op de h-lijn overbleven, met beiden nog een toren, was het wel duidelijk dat er geen winst meer inzat.
Een mooie dag dus: 2,5 - 5,5. We staan nu vierde, en wat mij betreft horen we gewoon in de KNSB thuis.
Spassky's 1926 - Assen 1985 2½ - 5½ 1. Henk van Putten 2156 - Renze Rietveld 2274 0 - 1 2. Dries Koster 1964 - Pieter Tromp 2066 0 - 1 3. Jan Postma 1956 - Maarten Dijkstra 2051 ½ - ½ 4. Henk Jansen 1873 - Ivo Maris 2012 ½ - ½ 5. Maurits Logtmeijer 1896 - Elmar Hommes 1985 0 - 1 6. Harrie van der Laan 1849 - Sjoerd Homminga 1871 0 - 1 7. Alidston Henries 1854 - Martin van Velzen 1784 1 - 0 8. Peter Bodewes 1860 - Paul den Boer 1840 ½ - ½
(Het was overigens een drukke middag in het Denksportcentrum: Unitas 1, 2 en 3 (met een verliezende Frank aan bord 8) en Staunton speelden ook een thuiswedstrijd, en ook was er de beslissingsmatch die Silvia toch nog de NOSBO-meisjestitel in de C-categorie opleverde. Er was dus genoeg te beleven! Opmerkelijk detail: alle thuisspelende teams verloren…)
Assen-Staunton
De tweede thuiswedstrijd van Assen 1 in de 3e klasse A stond afgelopen zaterdag op het programma tegen het sterke Staunton, qua rating een van de sterkere, zo niet het sterkste team in deze poule. Een spannende wedstrijd was het gevolg:
Op bord 1 stond Renze (zwart) lang onder druk vanuit de opening, maar wist een aantal stukken te ruilen waardoor deze druk geneutraliseerd werd. Er bleef een eindspel over waarin snel tot remise werd besloten.
Op bord 2 speelde ikzelf een partij met wederzijdse kansen. Ik kwam niet erg voordelig uit de opening, maar mijn tegenstander koos waarschijnlijk niet het beste plan en hield een zwartveldige loper over, die vanwege zijn pionnenstructuur (d6, e7 en f6) niet meer meedeed. Doordat de witveldige lopers al snel waren geruild bleken de velden c6 en e6 mooie velden voor mijn paarden te zijn, en in een tactische stelling met wederzijdse tijdnood wist ik de dame van mijn tegenstander te winnen, waarna zwart, na nog een laatste trucje geprobeerd te hebben opgaf.
Op bord 3 speelde Maarten een goede partij, in een eindspel met twee torens voor beide kanten en ongelijke lopers bleken zijn vrije damevleugelpionnen sterker dan de vrijpion op d7 van zijn tegenstander, en na nauwkeurig spel wist ook hij de overwinning binnen te halen.
Op bord 4 koos Ivo een wat verrassende opening, waarmee hij in de interne ook al enig succes behaalde. Helaas speelde zijn tegenstander het goed, en nadat er veel stukken waren afgeruild werd ook hier tot remise besloten.
Helaas heb ik van Elmars partij vrij weinig meegekregen, maar volgens mij leek hij erg op de partij die Renze speelde, en ook daar werd (volgens mij) een remiseachtig eindspel bereikt.
Sjoerd speelde op bord 6 een leuke partij. Nadat hij goed uit de opening was gekomen, kwam er een erg tactische stelling op het bord, waar er aan beide kanten een groot aantal stukken aangevallen stond. Zijn tegenstander bezweek als eerste door zijn loper ongedekt te laten, waar Sjoerd met een aftrekaanval van kon profiteren, en na winst van een aantal pionnen bleef er ook nog een mooie stelling over voor Sjoerd, waarop zijn tegenstander zich gewonnen gaf.
Paul kwam op bord 7 in hevige tijdnood (nog 1 minuut voor een zet of 10), en omdat zijn stelling ook al niet zo goed meer was, was deze partij niet meer te houden.
René was op bord 8 het langst bezig en was rond etenstijd klaar. De eerste 15 zetten waren allemaal theorie en gingen dus vrij snel. Helaas werd René gedwongen zijn witveldige loper te ruilen, en opeens had zwart de beste kansen in het resterende eindspel. Na een uurtje of 3 stug verdedigen bleek de stelling uiteindelijk niet meer te houden te zijn.
Uitslagen:
Assen 1989 - Staunton 2014 4½ - 3½ 1. Renze Rietveld 2274 - Hans Polee 2048 ½ - ½ 2. Pieter Tromp 2066 - Yeb Blom 2063 1 - 0 3. Maarten Dijkstra 2051 - Joop Hummel 1983 1 - 0 4. Ivo Maris 2012 - John Riksten 2065 ½ - ½ 5. Elmar Hommes 1985 - Theo Ebels 2000 ½ - ½ 6. Sjoerd Homminga 1871 - Erwin van Pelt 2045 1 - 0 7. Paul den Boer 1840 - Paul Hummel 1999 0 - 1 8. René den Dekker 1814 - Piet Mulder 1912 0 - 1
Tegelijkertijd met deze wedstrijd vond er een training plaats van het C-team onder leiding van Martin. Hopelijk hebben wij met onze partijen nog iets bij kunnen dragen aan het leerproces van dit talentvolle team.
Tenslotte wil ik Henny, Saskia, Luuk, Tinus, Pieter Hofman, Gerard, Maarten Bosma, Freek en zijn mascotte (een redelijk grote hond) en uiteraard iedereen van wie ik niet gemerkt heb danwel vergeten ben dat zij zijn komen supporteren hartelijk bedanken voor de steun en uiteraard Ben en Rie voor de wedstrijdleiding en de catering.
Onze volgende thuiswedstrijd spelen we op 12 februari tegen de Twee Kastelen, waar iedereen uiteraard weer van harte welkom is om te komen kijken. De volgende uitwedstrijd is trouwens ook goed bereikbaar, op 8 januari tegen Haren.
Pieter
Collectieve baaldag Assen 1
Eigenlijk had ik van de wedstrijd Haren - Assen een mooi verslag willen schrijven met een aantal diagrammen, maar mijn hoofd staat er niet zo naar. Het werd namelijk één groot drama: met maar liefst 7 - 1 gingen we de boot in. Weliswaar niet geheel kansloos, maar in vrijwel iedere partij ging het op een belangrijk moment fout. Alleen Renze wist zich aan de malaise te onttrekken en speelde op bord 1 een goede partij, die hij dan ook terecht won. Op de andere borden ging het achtereenvolgens fout voor René (8), Pieter (2), Sjoerd (6), Martin (7), Ivo (4), Elmar (5) en Maarten D. (3), zodat we al om 10 over 5 huiswaarts konden keren, in de wetenschap dat snelschaken de avond vóór een belangrijke wedstrijd toch niet zo'n goed idee is… We hebben 5 weken om uit te huilen, want de volgende wedstrijd is op 12 februari; dan komt medepromovendus De Twee Kastelen op bezoek.
Haren 1990 - Assen 1982 7 - 1 1. Paul van Linde 2151 - Renze Rietveld 2274 0 - 1 2. Bert van der Leest 2105 - Pieter Tromp 2066 1 - 0 3. Wiebe Wielenga 2031 - Maarten Dijkstra 2051 1 - 0 4. Anne Haitsma 2013 - Ivo Maris 2012 1 - 0 5. Erwin Heijnen 1954 - Elmar Hommes 1985 1 - 0 6. Conrad Mostertman 1897 - Sjoerd Homminga 1871 1 - 0 7. Ab Faber 1891 - Martin van Velzen 1784 1 - 0 8. Paulo Valiente 1875 - René den Dekker 1814 1 - 0
Assen 1 nipt onderuit tegen de Twee Kastelen
Op 12 februari speelde Assen 1 de 6e ronde van de KNSB-competitie tegen de Twee Kastelen uit Buitenpost. Het werd een spannende wedstrijd, maar helaas leverde ons dit niets op. Voor deze wedstrijd had ikzelf al vooruitgespeeld voor bord 2, wat na een partij met wisselende kansen uiteindelijk remise opleverde in een stelling waarin ik een pion achterstond, maar mijn stukken veel actiever stonden. We begonnen dus met een ½-½ tussenstand,en zonder de vaste spelers Renze (die geen vrij kon krijgen) en Sjoerd (die bij zijn schoonmoeder aan het werk moest), voor hen speelden Cor en vastebasisinvalspeler Martin.
Aan het begin van de wedstrijd waren er al een aantal toeschouwers. Naast wedstrijdleider Ben en gastvrouw Rie steunden Henny en Tinus ons (met respectievelijk broodjes en foto's), en na een paar minuten kwam ook Gertjan binnen.
In het eerste halfuur gebeurde er nog niet erg veel, alleen stond invaller Cor op bord 8 lichtjes gedrukt na een dameuitval, die hij na de partij “misschien niet goed” noemde, maar het leek nog wel te houden. Verder stond het op alle andere borden redelijk gelijk, waarna het tijd werd voor het eerste klaverjaspotje van die dag, waar ook toeschouwer Luuk vrolijk aan meedeed.
Na een aantal potjes begonnen op een aantal borden de kruitdampen op te trekken. Ivo leek op bord 1 iets beter te staan, maar er was nog niets concreets aan de hand. Ik schatte Maartens stelling op bord 3 in op een zeer goede, met een dubbelpion op e4 en e5, en een mooi loperpaar. Ook Elmar op 4 stond er zeer goed voor en leek een stuk te gaan winnen in een tactische stelling.
Pauls stelling op bord 5 leek aangenaam, maar ook deze partij leek nog een behoorlijke tijd te gaan duren.
Op bord 6 stond de jarige René niet erg goed, maar hij compenseerde dit op het bord met een keurige verdediging, en bij mij met de soesjes die hij voor de wedstrijd had meegenomen. Hartstikke lekker René!
Martin stond op bord 7 erg goed, zijn tegenstander koos een originele opening, met na 3 zetten al een pion op a3 en c3. Hier wist Martin al snel voordeel tegen te krijgen.
Helaas stond Cor op bord 8 verloren, hij had een pion verloren, terwijl de stukken van zijn tegenstander ook nog eens stukken actiever stonden. Zijn toren op a1 en paard op a3 stonden erbij en keken naar het machtsvertoon van de zwarte stukken.
Cor was dan ook als eerste klaar, helaas met een 0. Daarop volgde al snel Maarten, wiens stelling ik behoorlijk verkeerd had ingeschat, want zijn tegenstander bleek stukken beter te staan, en dus een 2 ½ - ½ achterstand. Elmar wist zijn mooie stelling niet lang daarna te verzilveren, en in een dame-eindspel eindigde de partij van Ivo in remise na eeuwig schaak. Helaas nog steeds een 3-2 achterstand, maar op de overige borden zag het er zeer goed uit. Paul had op 5 inmiddels een mooie drukstelling opgebouwd, wel stonden beide paarden aan de rand, maar die deden hun werk door zwakke pionnen op b3 en g3 aan te vallen.
René op bord 6 wist na zeer goed verdedigen zijn tegenstander te verleiden tot een incorrect stukoffer en stond een stuk tegen 2 pionnen voor, maar zijn tegenstander had nog steeds aanvalskansen.
Op bord 7 had Martin inmiddels een pion gewonnen met behoud van een goede stelling, en dit leek niet meer mis te kunnen gaan.
Intussen waren de laatste supporters gearriveerd, Freek +mascotte, Maarten Bosma en Renze. Weliswaar is een van hen niet in de speelzaal geweest, maar zijn mentale steun was waarschijnlijk daar wel te voelen…
Vervolgens wist Martin zijn mooie stelling inderdaad in winst om te zetten, en stond het dus 3-3 gelijk. Paul zat intussen in de gebruikelijke tijdnood, en had nog minder dan 2 minuten over voor 10 zetten, maar had inmiddels wel een pion gewonnen waar zijn tegenstander compensatie voor probeerde te krijgen. Omdat zijn tegenstander ook in tijdnood zat, kwam er uiteindelijk een zetherhaling op het bord, en dus een 3 ½ -3 ½ tussenstand, en alles hing nu van René af.
Helaas bezweek hij uiteindelijk onder de druk, moest het stuk teruggeven en kwam in een dame-eindspel terecht met een pionnetje of 5 minder, waarop René de strijd staakte. Een nipte 4 ½ -3 ½ nederlaag was dus helaas het resultaat.
Ik wil iedereen bedanken die is komen kijken, volgens mij heb ik iedereen genoemd inmiddels, maar mocht ik iemand vergeten zijn, dan wordt deze persoon uiteraard extra bedankt voor het zeer onopvallend volgen van de partijen :-)
Tot slot nog een citaat van een van de toeschouwers:
“Een normaal mens zal wel denken: die mensen kunnen zeker niet zo goed schaken, ze denken er zo lang over na!”
Wat mij betreft kan dit zo op een tegeltje aan de muur, misschien nog voor de volgende wedstrijd, die we op 12 maart thuis tegen Almere spelen. Komt allen!
Uitslagen:
Assen 1902 - De Twee Kastelen 1972 3½ - 4½ 1. Ivo Maris 2011 - Jeroen Weggen 2117 ½ - ½ 2. Pieter Tromp 2068 - Bruno Jelic 2251 ½ - ½ 3. Maarten Dijkstra 2033 - Xander Mostertman 1934 0 - 1 4. Elmar Hommes 1961 - Albert Jan Hummel 2028 1 - 0 5. Paul den Boer 1863 - Leffert Nicolai 1877 ½ - ½ 6. René den Dekker 1794 - Pieter Bronsema 1865 0 - 1 7. Martin van Velzen 1815 - Johan Mostertman 1861 1 - 0 8. Cor van der Werff 1669 - Johan Adema 1847 0 - 1
Assen 1 vergeet te winnen
Voor Assen 1 stond op 12 maart de confrontatie met Almere op het programma. Na 2 nederlagen moest er maar weer eens gescoord worden, en de tegenstanders moesten uit het midden van het land komen, dus… Kansen op een ruime overwinning kwamen er ook inderdaad, maar helaas is afmaken ook een kunst.
Elmar gaf op bord 5 in ieder geval alvast het goede voorbeeld, door in anderhalf uur af te rekenen met het talent van Almere, Ivo Knottnerus. Die speelde te slapjes tegen de zwarte Leeuw, waardoor Elmar de stelling in zijn voordeel kon openen en uiteindelijk materiaal kon winnen.
Het werd zelfs 2 - 0, doordat Pieter niet veel later ook het punt kon noteren op bord 2. Tegenstander Martin van Gils kwam met een dubieuze variant op de proppen die ook tot Pieters repertoire behoort, en dat is natuurlijk vragen om problemen. Zwart offerde 1 of 2 pionnen, maar kreeg onvoldoende compensatie, en Pieter maakte de boel mooi af door met een aardig trucje ook nog minimaal een kwaliteit te winnen. Gezien de stellingen op de rest van de borden leek er op dat moment een dikke overwinning in te zitten; ikzelf schatte op dat moment 6 - 2 of 6,5 - 1,5. Maar ja, het kan soms raar lopen…
De eerste tegenvaller kwam van bord 8, waar René opnieuw een nul moest incasseren. In nota bene iets betere stelling speelde hij zijn toren naar d3 en bood remise aan… waarop tegenstander Rob van de Kamp doodleuk met e5-e4 een stuk won. Tja, soms heb je je seizoen gewoon niet.
Op weg naar de tijdcontrole kwam er nog een tegenvaller, want ook Paul verspeelde een mogelijke remise, op bord 7 tegen Frans Hazenberg. De stelling met beiden twee torens en ongelijke lopers is in grote tijdnood uiteraard niet eenvoudig, maar dan moet je geen gekke dingen doen, en zeker niet actief op zoek gaan naar remise. De witte loper werd te actief, de torens gingen eraf, en toen bleken de zwarte damevleugelpionnen ineens een makkelijke prooi. Zo heb je een gelijke stelling, en zo heb je niets…
Renze zorgde voor een nieuwe voorsprong door op bord 1 met enig geluk de Almeerse kopman Kees van Drunen te verslaan. Beide spelers verbruikten al in de opening veel tijd, wit offerde op e6, maar Renze counterde met een tegenoffer en kon niet veel later …Pg4 spelen, waarna het ineens uit was.
Helaas bleef ook deze voorsprong niet staan, want Ivo ging op bord 4 ten onder tegen Leo Damen, die zo'n 10 jaar geleden nog bij Staunton speelde. Op zich was het al mooi dat Ivo kon meedoen, want hij had een tripje naar Duitsland (uitwisselingsproject van zijn school) in de benen en was vrijdag pas weer thuis. De opening gaf bepaald geen reden tot zorgen; zwart maakte namelijk een grove openingsfout die hem een pion kostte. Helaas (in dit geval dan) houdt Ivo van het initiatief, en dus ruilde hij de dames niet, maar ging op zoek naar meer. Dat ging op zich wel goed, en Ivo wist zelfs een volle toren te nemen, maar daarbij kwam zijn dame zeer ongelukkig te staan, en omdat zijn koning ook nog in het midden stond kreeg zwart ineens tegenaanval. Uiteindelijk werd Ivo's dame zelfs ingesloten, en hoewel hij het nog een tijdje probeerde was het verlies onafwendbaar.
Na de tijdcontrole waren er nog twee partijen over: bord 3 en bord 6. Anderhalf bordpunt was niet onmogelijk, maar…
Sjoerd moest voor dat halfje spelen, op bord 6 tegen voormalig Nederlands dameskampioene Ada van der Giessen. Die wist met een klein trucje Sjoerd een kwaliteit af te snoepen, maar de partij was daarmee niet gespeeld, want Sjoerd kreeg een mooi loperpaar als compensatie. Dat had voldoende moeten zijn voor remise, maar Sjoerd dacht zelfs te kunnen winnen en kreeg toen alsnog het deksel op de neus. Een kleine blik op bord 3 had geleerd dat remise voldoende was geweest voor de teamoverwinning…
Maarten D. stond namelijk al geruime tijd twee pionnen voor, maar tegenstander Diederic 't Hooft verdedigde zich dusdanig taai, dat de partij pas rond 18:00 afgelopen was. Uiteraard met een overwinning voor Maarten, maar in plaats van kers op de taart was het dus de nipte gelijkmaker.
Dat was dus een lesje in efficiëntie. Het had 6 - 2 kunnen worden, maar “had kunnen” telt nu eenmaal niet. Klassebehoud kan in de volgende wedstrijd veilig gesteld worden, door te winnen van Schaakwoude.
Assen 1986 - Almere 1970 4 - 4 1. Renze Rietveld 2271 - Kees van Drunen 2144 1 - 0 2. Pieter Tromp 2068 - Martin van Gils 2055 1 - 0 3. Maarten Dijkstra 2033 - Diederic 't Hooft 2062 1 - 0 4. Ivo Maris 2011 - Leo Damen 1964 0 - 1 5. Elmar Hommes 1961 - Ivo Knottnerus 1876 1 - 0 6. Sjoerd Homminga 1889 - Ada van der Giessen 1852 0 - 1 7. Paul den Boer 1863 - Frans Hazenberg 1908 0 - 1 8. René den Dekker 1794 - Rob van de Kamp 1902 0 - 1
Assen 1 verslaat Schaakwoude en stelt klassebehoud veilig
Na de pech van de afgelopen paar wedstrijden werd het weer eens tijd voor een overwinning van Assen 1. Dat moest gebeuren tegen Schaakwoude, dat de competitie zwak was begonnen maar de afgelopen 2 wedstrijden verrassend had gewonnen. We moesten vroeg vertrekken, want de wedstrijd, die in de kantine van de plaatselijke ijsbaan werd gespeeld, begon al om 12 uur. Het hielp ook niet echt dat de auto van Sjoerd onderweg begon te klagen dat er te weinig koelvloeistof in zat… Gelukkig was dat probleem redelijk snel verholpen en kwamen we allemaal op tijd aan. Dan nu de wedstrijd zelf:
Elmar mocht, net als in de vorige wedstrijd, de openingstreffer laten aantekenen.
Hier besloot Elmar met 13. Dg5! zijn dame naar de koningsvleugel over te brengen, en dat bleek een prima besluit: tegenstander Wietse de Jong had geen passend antwoord en kon na 25 zetten de koning omleggen. Een mooi begin!
De voorsprong werd verdubbeld door Ivo, die gebrand was op een overwinning en niet teleurstelde. Tegenstander Jan Sybren Zagema probeerde met wit wel druk te zetten, maar Ivo had alles onder controle en mocht uiteindelijk een paar pionnen meepikken, en dat bleek ruim voldoende.
Helaas ging het daarna op bord 3 fout voor Maarten D.; zijn optisch goede stelling bleek toch niet zo gunstig, en het pionneneindspel bleek niet gewonnen, maar verloren te zijn. Helaas.
Renze bracht het verschil weer op 2, maar het ging wat moeizamer dan verwacht.
Toen Renze hier het voor de hand liggende 18. Txe5+! speelde telde ik het punt al, maar tegenstander Sipke de Hoop vond een taaie verdediging door te vluchten in een eindspel met een pion minder. Gelukkig won Renze dat eindspel alsnog, door onder opoffering van zijn koningsvleugel zijn c-pion door te laten lopen.
Ikzelf had daarna de eer om voor de 4 - 1 te tekenen.
Ook ik offer een kwaliteit: 20… Txe4! 21. fxe4 Le5 22. g3 Lxg3(?) Een gokje dat goed uitpakt, maar 22… Pxg3+ was beter geweest: 23. Lxg3 Lxg3 met voldoende compensatie. Mijn tegenstander Bart Lemstra gelooft me echter op mijn woord: 23. Lxg3?? 23. Lg1! en zwart heeft niets, behalve een kwaliteit minder. De partijzet leidt daarentegen tot verlies na 23… Pxg3+ 24. Kg2 Pxf1 en ik had een pion meer, waarna ik het toreneindspel op techniek won.
Aan Pieter, Sjoerd en Paul dus de taak om minstens een halfje te halen. Helaas liet Pieter zich in de tijdnood van tegenstander Anno Steenberg materiaal ontfutselen, met een nul tot gevolg, en Sjoerd was tegen Willem Woudstra al vroeg een pion kwijtgeraakt, waarna hij in het toreneindspel uiteindelijk, na het 5 uur volgehouden te hebben, ten onder ging. Gelukkig hadden we Paul nog, en hij maakte dan ook het winnende punt, al ging het ook bij hem niet zo makkelijk als we hadden gedacht: tegenstander Roel Hazenberg wist mat te voorkomen door dameruil af te dwingen, waarna Paul een eindspel van goed paard tegen slechte loper moest zien te winnen. Hij had er zijn volledige bedenktijd voor nodig, maar uiteindelijk haalde hij met nog een halve minuut op de klok dame, waarna zijn tegenstander zich niet meer mat liet zetten.
5 - 3 winst en klassebehoud op de koop toe. 14 mei mogen we naar Almere voor de gezamenlijke slotronde; de tegenstander is dan Philidor 2. Overigens is de titel al vergeven, want Emanuel Lasker was onaantastbaar dit seizoen, en is een ronde voor het einde niet meer in te halen. Gefeliciteerd, en succes komend seizoen!
Schaakwoude 1952 - Assen 1989 3 - 5 1. Sipke de Hoop 2005 - Renze Rietveld 2271 0 - 1 2. Anno Steenberg 2066 - Pieter Tromp 2068 1 - 0 3. Ronald van der Veen 1981 - Maarten Dijkstra 2033 1 - 0 4. Jan Sybren Zagema 1902 - Ivo Maris 2011 0 - 1 5. Wietse de Jong 1947 - Elmar Hommes 1961 0 - 1 6. Willem Woudstra 1941 - Sjoerd Homminga 1889 1 - 0 7. Roel Hazenberg 1898 - Paul den Boer 1863 0 - 1 8. Bart Lemstra 1877 - Martin van Velzen 1815 0 - 1
Assen 1 beëindigt KNSB-debuutseizoen als zesde
Zaterdag 14 mei was de dag van de laatste wedstrijd van Assen 1 in het allereerste seizoen in de KNSB-competitie. De laatste ronde werd gezamenlijk in Almere gespeeld, en de tegenstander was het tweede team van Philidor 1847 uit Leeuwarden. Promotie of degradatie stond niet meer op het spel, wel een eventuele extra promotieplek voor de NOSBO voor komend seizoen…
Het duurde tot na half 5 voor er een beslissing viel, namelijk in mijn eigen partij op bord 7. Mijn tegenstander Franke van Netten was zo'n 20 minuten te laat gearriveerd in verband met familieomstandigheden, en dacht na 8 zetten een leuk trucje te hebben:
De witspeler ging hier verder met 9. Lxd5 cxd5 10. Db3!? met dubbele aanval op b7 en d5. Die blijkt echter makkelijk te pareren: 10… Lxf3 11. Txf3 dxe5! Nu sloeg wit meteen terug met 12. fxe5, maar na de partij vond hij dat hij gewoon, zoals gepland, op b7 had kunnen nemen. Erg diepgravend ging het allemaal niet, en de weerlegging bleef dan ook verborgen: 12. Dxb7? exd4! 13. Dxa8?? en er zijn maar liefst twee goede zetten: 13… Dd7! (deze had ik opmerkelijk genoeg in de auto op de terugweg al bedacht; de witte dame heeft geen vluchtvelden en gaat dus verloren na 14… Pc6), en 13… Db6!! (dreigt 14… dxc3+ 15. Le3 Dxe3+! 16. Txe3 cxb2, zodat wit opnieuw geen verweer heeft tegen 14… Pc6 met dameverlies).
Wat later wist ik, na opnieuw een te optimistische inschatting van mijn tegenstander, een stuk te winnen, en ondanks lang doorspelen liet ik hem niet meer los. 1 - 0 voor dus!
Niet veel later was Elmar klaar. Hij zou oorspronkelijk niet meespelen, maar ging toch mee omdat René afzegde. Helaas werd het geen succes voor Elmar, niet echt onverwacht omdat hij op bord 5 gekoppeld was aan Nick Maatman, het Friese talent dat een dikke week ervoor nog Ivo verslagen had op het NK. Volgens mij kwam hij lang niet slecht uit de opening (Wolga-gambiet, dat heb ik Elmar nog niet eerder zien spelen), maar de witte druk op de koningsvleugel bleek zwaarder dan de zwarte op de damevleugel. Helaas een nulletje dus.
In de tijdnoodfase ging het helaas mis voor Maarten D. op bord 4 en Sjoerd op bord 8. Beiden stonden volgens mij prima, maar ergens moet iets misgegaan zijn, want uiteindelijk konden ze hun tegenstanders Wessel van der Berg en Siegbert de Jong feliciteren. 3 - 1 achter…
Pieter bracht de spanning weer terug met een knappe overwinning op bord 3. Er kwam een originele opening op het bord waarin tegenstander Jan Boersma een pion offerde, maar wel een sterke d-pion kreeg. Pieter moest een kwaliteit geven om die af te stoppen, maar hij kreeg er wel drie pionnen en het altijd sterke koppel dame+paard voor. Vanwege de matdreigingen moest de witspeler de kwal weer teruggeven, waarna het dame-eindspel simpel gewonnen was voor Pieter. Mooi punt, en het stond 3 - 2.
Helaas volgde opnieuw een kleine tegenvaller: Ivo verloor. Geen schande, want hij speelde op bord 1 tegen Auke van der Heide, rating 2159! Ik moet de stelling verkeerd hebben ingeschat, want ik dacht dat Ivo een kansrijke stelling had met een binnengedrongen toren en een witte koning vrijwel zonder bescherming. Blijkbaar niet, want opeens ging Ivo zelf mat. Daar zal het witte paard, dat kort daarvoor op d6 was verschenen, wel aan hebben bijgedragen… 4 - 2 achter dus, het eerste matchpunt verdampt.
Het tweede verdween niet lang daarna ook, want Paul wist zijn materiële voorsprong op bord 6 tegen Erik Kruit niet tot winst te voeren. In de post-mortem kwam daarna wel een mogelijke winstvariant op het bord, maar vind zoiets maar eens met slechts 2 minuten op de klok. Remise dus, en de nederlaag was een feit.
Toen was Renze nog bezig, in de allerlaatste partij van de klasse van dit seizoen. Hij mocht het op bord 2 opnemen tegen een oude rot: Maarten Etmans, voormalig NK-deelnemer (zo'n 40 jaar terug, maar toch…). Volgens mij was het evenwicht nergens serieus verbroken, al probeerde Renze het met wit uiteraard wel. Uiteindelijk, ergens rond half 7, bood hij toch maar remise aan, waarop Etmans reageerde met “nog even goed kijken”, voor hij het aanbod aannam.
3 - 5 verlies, en geen extra promotieplek voor de NOSBO. Erger nog: er is versterkte degradatie, omdat naast Unitas 3 ook Staunton degradeert. De onderlinge wedstrijd leverde een flinke verrassing op: Unitas 3 won! Had Staunton gewonnen, dan waren zij veilig geweest en Schaakwoude, dat met 7 - 1 van Almere verloor, was gedegradeerd. Dan gaan we volgend maar als wraak twee Friese teams eruit schoppen…
Assen 2000 - Philidor 1847 2 1993 3 - 5 1. Ivo Maris 2009 - Auke van der Heide 2159 0 - 1 2. Renze Rietveld 2266 - FM Maarten Etmans 2037 ½ - ½ 3. Pieter Tromp 2099 - Jan Boersma 2072 1 - 0 4. Maarten Dijkstra 2016 - Wessel van der Berg 1953 0 - 1 5. Elmar Hommes 1997 - Nick Maatman 1993 0 - 1 6. Paul den Boer 1866 - Erik Kruit 1914 ½ - ½ 7. Martin van Velzen 1885 - Franke van Netten 1971 1 - 0 8. Sjoerd Homminga 1865 - Siegbert de Jong 1847 0 - 1
P.S. Nu vergeet ik helemaal de bijdrage van Rieks te vermelden! Hij was mee als wedstrijdleider, omdat de thuisspelende teams voor ondersteunende WL's moesten zorgen. Hij heeft dus in feite een hele dag aan het eerste opgeofferd (want veel was er niet te doen voor hem), en dat is best een compliment waard!