Vorig jaar moest Assen 2 diep gaan om Staunton 3 twee matchpunten afhandig te maken. Hoe anders liep het deze keer!
Zoals de lezer in het verslag van de vorige wedstrijd kon zien, is Assen 2 dit jaar weer flink versterkt. Brian is nu echt basisspeler, Ab is weer overgekomen vanuit Assen 3, en als klap op de vuurpijl zijn Pieter en Maarten ook bereid gevonden om ons te proberen aan promotie naar de vierde klasse te helpen. Gevolg is wel dat Waheeb, Noël en Marius zijn afgevallen, maar zij zijn prima versterkingen voor het derde team! Op papier is alleen Schaakwoude 2 nog iets sterker dan wij, maar dat komt volgens mij vooral doordat we niet het sterkst mogelijke basisteam hebben opgegeven. De onderlinge wedstrijd staat voor ronde 6 op het programma; helaas is dat wel een uitwedstrijd…
In deze tweede ronde kwam Staunton 3 dus bij ons op bezoek. We speelden deze keer weer in de grote zaal, omdat er in het Odensehuis een verjaardagsfeest plaatsvond. Daardoor werd het voor mij ook een middagje kijken hoe de andere twee teams het deden (en zoals eerder gemeld deden alle drie teams het uitstekend!), en ik moet eerlijk bekennen dat dat mijn eigen spel geen goed heeft gedaan. Daarover zodadelijk meer!
Mattias mocht als eerste het volle punt laten noteren. Hij had een bijzondere tegenstandster: WFM Christine Namaganda uit Uganda, niet alleen de beste schaakster van haar geboorteland, maar ook zeer actief als trainster! Mattias wist dat allemaal waarschijnlijk niet, en ik denk ook niet dat het anders een rol zou hebben gespeeld. Al snel kreeg Mattias de overhand; het afronden ging wat moeizaam, maar na nog een blunder van Christine was het snel afgelopen en stonden we 1 – 0 voor!
Sybrand mocht deze keer wel gewoon spelen, en hij verdubbelde onze voorsprong. Zijn tegenstander was Gert-Jan Ris, één van de trainers van De Kloostertuin! (Leuk om te vermelden is trouwens dat Ivo daar sinds dit seizoen ook training geeft. Hopelijk kan hij enkele van hun leerlingen naar de club lokken!) Hij schrijft zelf over de partij:
Op 6 speelde Sybrand met wit tegen Gert-Jan Ris, een collega van Ivo. Partij ging gelijk op, maar 3 pionnengroepjes tegen ik 2, pionnen die op dezelfde kleur stonden als zijn loper en mijn koning die kon binnenlopen in de zwarte stelling werden zwart uiteindelijk te veel.
Hierna ben ik de chronologie een beetje kwijt, maar volgens mij was Ab degene die voor het derde volle punt zorgde. Hij was zo aardig om zijn partij in te sturen, dus bij deze:
Opmerkelijk dat de drie remises allemaal met zwart waren, en ook hadden alle drie zwartspelers een fors hogere rating dan de tegenstanders. ik dacht nog dat vader Jorritsma rond 1760 had, maar het bleek 1607 te zijn… Bij de analyse dachten we allebei dat wit offermogelijkheden had gemist op f7 of h7. (Maar bij raadpleging thuis werden die door de engine niet eens opgemerkt 🤓.) Vervolgens hadden we allebei het idee dat zwart met wat weinig resterende tijd remise aanbood in veel betere stelling, met pionwinst in het verschiet, maar zelfs dát zag de engine niet! Ach, verschil in rating betekent niet standaard verschil in speelsterkte nemen we nu maar aan. Wellicht dat de programmeurs de cijfertjes wel eens in verkeerde volgorde uit de apparatuur tevoorschijn krijgen.
Brian sleepte de matchwinst binnen door net als Mattias zijn tweede overwinning van het seizoen aan te laten tekenen:
Mijn tegenstander kwam uit de opening heel passief te staan, met een zwak loper en paard. Na een tijdje stug verdedigen miste hij een tactiekje waardoor ik een kleine kwaliteit won, en een vrije c pion kreeg die naar de overwinning doorliep.
Als zesde was mijn eigen partij klaar, en zoals inmiddels misschien wel duidelijk is speelde ik bepaald niet op mijn best. Mijn tegenstander speelde overigens ook stukken beter dan zijn rating van 1690 doet vermoeden, en als hij op zet 34 geen remise had aangeboden had ik het nog wel eens heel lastig kunnen krijgen in een eindspel met een goed paard voor hem en een slechte loper voor mij. Nu kwam ik met een blauw oog weg, maar in de volgende wedstrijd zal ik echt uit een ander vaatje moeten tappen!
Maarten mocht wel voor het vijfde volle punt zorgen. Hij overspeelde Eli Alia Jorritsma vanuit de opening volledig, maar zij wist lange tijd stand te houden. Tegen het einde kon Maarten echter nog extra troepen bij de aanval betrekken, en daar was de witte koningsstelling uiteindelijk niet tegen bestand.
Pieter had deze keer het langste werk. Ik had na zo’n 15 zetten het punt al bijna geteld voor hem, maar ook hier bleek het afmaken lastiger dan gedacht. Wat heet: na vele verwikkelingen bleef er een remise-eindspel op het bord staan… Het commentaar van Pieter zelf:
Bij mij deed de witspeler weinig pogingen tot actief spel, waardoor ik met zwart zelf het spel kon maken. Dit lukte aardig, ik kwam gewonnen te staan, maar vond uiteindelijk de juiste zetten niet. Een creatief matbeeld bleek op het laatste moment nog net te verhinderen, waardoor er voor mij niet meer dan remise in zat.
Opnieuw een prachtige grote overwinning voor ons dus, en we zijn na twee ronden nog slechts vier halfjes kwijt! Het zal niemand verbazen dat we dan ook veruit het grootste aantal bordpunten hebben van onze klasse, al zijn we niet het enige team dat de eerste twee wedstrijden in winst heeft omgezet. Over drie weken wacht de eerste echte test: de uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie 5, één van de andere twee teams die op 4 uit 2 staan!
Pingback: Alvast de uitslagen | De Schaakreporter
De nazorg wint aan kwaliteit! Gaat zo door, teamwork.