We hebben er anderhalf jaar op moeten wachten, maar gisteren (18 september) was het dan eindelijk zover: we mochten weer eens achter de borden plaatsnemen voor een KNSB-wedstrijd!
Voor Assen 2 is er het één en ander veranderd sinds de laatste KNSB-wedstrijd. Ten eerste is het team teruggetrokken uit de derde klasse, en komt dit seizoen uit in de vierde klasse A. Ten tweede heeft het team wederom enkele personele mutaties ondergaan. Paul is helaas voor langere tijd uitgeschakeld, maar er zijn ook enkele mooie versterkingen:
- Hans is voor het eerst sinds het seizoen 2018-2019 weer basisspeler;
- Léon is gepromoveerd vanuit Assen 3;
- Nieuw bij de club is Ab Faber, die namens Haren en SISSA al drie keer tegen ons gespeeld heeft maar enkele jaren geleden met zijn gezin naar Assen is verhuisd. Zoon Stijn maakt inmiddels al furore bij de jeugd!
- Tenslotte zal ook Maarten D. in ieder geval een gedeelte van het seizoen voor ons uitkomen, maar hij blijft daarnaast ook ‘negende basisspeler’ van Assen 1, en het is dus afwachten hoe vaak we over hem zullen kunnen beschikken.
Met al deze versterkingen en het feit dat we een klasse lager spelen, zijn we zomaar van gedoodverfde degradant ineens tot kampioenskandidaat getransformeerd; de op papier grootste concurrent is Tjonger Aa Linde, en dat team komt uitgerekend in de laatste ronde op bezoek!
Voordat dat zover is, moeten er wel eerst zeven andere wedstrijden worden gespeeld. Waarom zeven en niet acht wedstrijden, hoor ik de oplettende lezer al vragen. Welnu, de vierde klasse is in negen poules opgedeeld, en met precies 81 teams die in aanmerking komen levert dat negen poules van negen teams op! (Overigens bleken na het bekend worden van de indeling zich nog twee teams terug te hebben getrokken, waardoor in de betreffende poules regelmatig twee teams een vrije ronde hebben…)
Voor de eerste van die zeven wedstrijden mochten we afreizen naar Damwâld, om daar de strijd aan te gaan met Schaakwoude 2, een team dat in de opgegeven basisopstelling ongeveer 90 ratingpunten per bord minder heeft. De laatste keer dat Assen 2 een dergelijk ratingoverwicht had dateert alweer van 3 november 2018 (thuis tegen Mid-Fryslân), bijna 3 jaar geleden dus! Helaas moesten we in deze wedstrijd Maarten D. (invaller in Assen 1) en Ab (familieomstandigheden) missen, maar gelukkig was Frank bereid in te vallen, waardoor we nog steeds een mooi ratingoverwicht hadden.
De reis naar Friesland verliep niet voor iedereen even vlekkeloos. Schaakwoude speelt zijn KNSB-wedstrijden op een andere locatie dan hun normale clubgebouw, maar niet alle chauffeurs bleken daarvan op de hoogte. De auto’s van Sjoerd (met Abedin en Jaël) en Sybrand (met Frank en mijzelf) waren op tijd aanwezig, maar Maarten H. (dit seizoen onze teamleider) en Hans waren naar de verkeerde locatie gereden. Gelukkig kwamen ze even na enen alsnog binnen en konden we van start.
Na een uur of twee kwamen de eerste uitslagen binnen. Als ik het goed heb was Frank als eerste klaar; op eigen verzoek speelde hij op bord 7, en speelde daar een prima partij en won overtuigend! Zijn eigen commentaar: “In onbekend gebied kwam er na 10 zetten een voordelig eindspel op het bord voor mij. Het voordeel wist ik uit te bouwen. Na 17…f5 kwam ik met zetten als Pd6, Lc4+ en Pf7+ binnen in vijandelijk territorium. Ik kwam een kwaliteit ophalen en kreeg meer.”
Jaël consolideerde op bord 4 de voorsprong met een zwaarbevochten remise. Ik dacht dat hij prima uit de opening gekomen was en druk kon zetten op de achtergebleven pion e3 en de witte damevleugel, maar dameruil op g3 bleek geen gelukkig idee. De half-open h-lijn bleek belangrijker dan de witte dubbelpion, en het zag er niet best uit voor Jaël. Gelukkig kon zijn tegenstander niets beslissends vinden, en na overleg met zijn teamleider accepteerde hij het remiseaanbod van Jaël. Een gewonnen halfje wat mij betreft!
De twee daaropvolgende uitslagen vielen aan de uiterste borden, maar in welke volgorde ben ik even vergeten. Als eerste daarom bord 1, waar Sybrand (na zijn sabbatical ook weer terug bij de club) het mocht opnemen tegen jeugdtalent Christian Torensma. Volgens Sybrand zelf was de hele partij in evenwicht, en was remise de terechte uitslag. Daar kan ik het van harte mee eens zijn!
Helaas ging het op bord 8 bij Sjoerd mis en leed hij de enige nederlaag voor ons team. Zijn commentaar: “Ik was niet ontevreden na de opening en zag voldoende aanknopingspunten in een gezonde stelling met mijn loperpaar gericht op de witte rochade. Wit stond redelijk passief. Zelf nam ik de tijd om rustig een aanval voor te bereiden. Het witte spel oogde redelijk passief, waardoor ik mij in slaap heb laten sussen. Met een vrij eenvoudige combinatie won wit een pion, waarna ik pardoes van schrik een kwaliteit inleverde en waarschijnlijk vervolgens te vroeg opgaf.”
Hans had de eer om het eerste matchpunt binnen te tikken. Zijn tegenstander pakte in een Leningrader-opstelling veel ruimte op de koningsvleugel, maar dat leverde ook nogal wat zwakke plekken op. Hans kon met zijn paarden de zwarte stelling binnen dringen; de zwartspeler zag zich gedwongen een kwaliteit in te leveren, maar het haalde niets uit, en even later was het punt op het droge!
Voor het winnende halfje mocht ikzelf tekenen, maar daar had ik een behoorlijke dosis geluk voor nodig. Na goed uit de opening gekomen te zijn verrekende ik me en gaf ik mijn tegenstander alle gelegenheid met een paard op e6 binnen te vallen. Gelukkig had hij voor de weerlegging van mijn opzet bijna al zijn bedenktijd verbruikt, en dus zag hij geen kans om de druk vast te houden. Toch kreeg hij op zet 31 nog een geweldige kans op voordeel, maar met nog maar een minuut op de klok is het begrijpelijk dat hij deze niet wist te vinden:
Daarmee komen we op een mooie 5½ – 2½ uitoverwinning. Zulke cijfers hebben we ook al niet meer gezien sinds die wedstrijd tegen Mid-Fryslân drie jaar geleden, en als klap op de vuurpijl hebben we met deze overwinning ook meteen de leiding genomen in onze klasse! Het eerste examen is dus met succes afgelegd; over drie weken volgt nummer twee, als SISSA 2 op bezoek komt!