Assen 1… weer net niet.

Verslag: Pieter

Een aantal jaar geleden voetbalde ik nog, met wisselende resultaten. Op een gegeven moment speelde ik in een team dat elke wedstrijd zeer goed speelde, maar steeds maar niet wist te winnen. Elke keer wanneer de bal er weer niet inging, volgde vanaf de kant de opmerking: “weer net niet”. Dit resulteerde in een degradatiestrijd, en in de winterstop stonden we dan ook onderaan.

Hetzelfde lijkt op het moment met Assen 1 aan de hand. Het spel is elke keer zeer goed, maar de overwinningen willen nog niet komen. (weer net niet!). U raadt het al: de uitwedstrijd tegen Denk en Zet uit Hattem werd niet omgezet in een overwinning. Net als in de vorige wedstrijd was daar echter wel ruimschoots de gelegenheid toe. Op vrijwel alle borden werd het een spannende strijd.

Allereerst was ikzelf op bord 4 snel klaar, na een solide opening van beide kanten bleven er op zet 15 voor beide partijen een loper, twee torens en een aantal pionnen over, met misschien een miniem voordeeltje voor mijn tegenstander. Toen hij remise aanbood kon ik dat niet weigeren. Op de andere borden ging het er een stuk spectaculairder aan toe, en omdat mijn partij maar een uurtje duurde had ik ruimschoots de tijd om al deze partijen te volgen.

Na een tijdje leek het erop dat we goede kansen zouden hebben op de overwinning. Op een aantal borden stonden we beter, op een aantal gelijk, en er was geen enkel bord waar het er lastig uitzag. Omdat ik toch de tijd had, besloot ik verder het gebouw maar te bewonderen, wat er schitterend uitzag. Het deed in alle opzichten denken aan ons oude clubgebouw de Hertenkamp. Schitterende zalen en een prachtige locatie (midden in het bos), maar helaas was dit aan de consumptieprijzen ook te merken. Verder lag er hier geen kegelbaan naast de speelzaal, maar een keuken met kookwekkers en een radio waar het personeel vrolijk mee meezong en meefloot. De stemming zat er dan ook goed in.

De speelzaal zelf was ook prachtig, een soort kleine bibliotheek met boeken over diverse onderwerpen. Alleen de schaakboeken ontbraken, maar dat mocht de pret uiteraard niet drukken.

Na een uur of 3 a 4 spelen was Frank op bord 6 de volgende die klaar was. Zijn tegenstander probeerde dapper op aanval te spelen, maar rokeerde zelf niet. Optisch zag het er gevaarlijk uit (pionnen van wit op f5, g5 en h5), maar Frank trok zich er niets van aan, won een pionnetje, en toen zijn tegenstander de stelling met g6 probeerde te openen volgde een mooie offercombinatie met mat of stuk- en stellingverlies als gevolg. Een mooie overwinning, en dus een 1 ½ – ½ voorsprong.

Ongeveer 10 seconden daarna volgde Maarten op bord 3. In zijn favoriete opening wist hij een mooie stelling te krijgen (zijn tegenstander stond wat gedrukt). Maarten had een duidelijk plan, namelijk een koningsaanval, en zijn tegenstander had geen ruimte voor zijn stukken. Nadat alle lijnen opengingen, waren Maartens dame en twee torens veel sterker dan het paard en de loper die de verdediging vormden, met mat als gevolg. 2 ½ – ½.
De volgende die klaar was, was Elmar op bord 2. In een gelijk opgaande stelling hadden beide spelers aanvalskansen. Helaas speelde Elmar iets teveel op aanval, en vergat zijn verdediging een beetje. Toen zijn aanval afgeslagen werd volgde er torenverlies en dus helaas een nederlaag. 2 ½- 1 ½, maar op alle andere borden leken we beter tot gewonnen te staan.

Vervolgens was Ivo op bord 1 klaar. Hij kreeg een klein voordeeltje in de opening, en het loperpaar. Toen zijn tegenstander zijn stukken actief probeerde neer te zetten ging er eentje verloren, maar het bleef lastig om te winnen. Uiteindelijk kon Ivo zijn dame en loper op de a1-h8 diagonaal krijgen, en de dreigingen daar werden te sterk. Dus 3 ½ – 1 ½.

Hierna was Sjoerd op bord 7 klaar. Sjoerd speelde goed, kreeg na de opening een prachtige stelling met druk tegen een zeer zwakke pion op d6. Verder stond de zwarte koning ook onveilig. Op een gegeven moment sloeg zijn tegenstander een pion op e4 waardoor zijn koning nog meer in de problemen kwam. Sjoerd trok ten aanval, maar miste helaas kwaliteitswinst op dat moment. Tot overmaat van ramp vond zijn tegenstander in hevige tijdnood ineens stukwinst. Sjoerds stelling was echter zo goed dat het de moeite loonde om het nog even te proberen, maar helaas mocht het niet meer baten. 3½-2½ dus.
De volgende was Paul op bord 5. Hij kwam iets te laat binnen, maar wist daarna een prachtstelling op het bord te toveren. Hij won 2 stukken voor een toren, en de koning van de tegenstander stond zeer ongemakkelijk. Paul zocht naar een snelle winst, maar die bleek er net niet in te zitten, en dus moest het rustiger aan. Ook volgde hij de teamnaam van de tegenstander goed op, vooral het Denk-gedeelte lukte aardig. Dit resulteerde in tijdnood, maar met nog 3 seconden over wist hij de 40^e zet te doen. Inmiddels was er een eindspel met P+L voor Paul tegen T+pi van zijn tegenstander op het bord overgebleven, met aan beide kanten nog een aantal pionnen. Helaas wist zijn tegenstander een vrijpion te verkrijgen, die zo gevaarlijk werd dat Paul er een stuk voor moest geven. Het andere stuk verdween helaas ook snel van het bord, en dus een 3½-3½ tussenstand.

De beslissing lag dus bij Martin op bord 8. Zijn partij leek voor het grootste deel in evenwicht, waar Martins zwakke pionnen gecompenseerd werden door een sterk loperpaar. Uiteindelijk leverde dit een zeer complex eindspel op, waarin Martin een pion wist te winnen, maar de stelling bleef gevaarlijk. Op een gegeven moment deed zijn tegenstander een remiseaanbod, wat na lang nadenken geaccepteerd werd, met een 4-4 eindstand als gevolg. Weer net niet….

Onze zeer gastvrije tegenstanders hadden ons na afloop nog een heerlijke stamppot aangeboden, die dan ook smakelijk verorberd werd. Door beide teams werd nagepraat over de wedstrijd in een zeer gezellige sfeer. Uiteraard werd er ook vooruitgekeken naar de rest van de competitie. Onze tegenstanders gaan nog vol voor de eerste plaats, en voor ons is dit waarschijnlijk niet haalbaar. Echter, de ervaring leert dat de overwinningen vanzelf komen als het spel maar goed is. Met mijn voetbalteam eindigden we uiteindelijk ook op de 3^e plaats, dus wie weet wat er nog haalbaar is…

Pieter

Persoonlijke uitslagen:

   Denk en Zet          1997 - Assen               2007 4 - 4
1. Fedde Tolman         2202 - Ivo Maris           2180 0 - 1
2. Johan Redeker        2104 - Elmar Hommes        1997 1 - 0
3. William Cornelissen  2044 - Maarten Dijkstra    1980 0 - 1
4. Rijk-Pieter Hofstede 2000 - Pieter Tromp        2072 ½ - ½
5. Muharem Mujkanovic   2001 - Paul den Boer       2001 1 - 0
6. Bert Ekkelboom       1835 - Frank van der Werff 1996 0 - 1
7. Sietse Gosker        1950 - Sjoerd Homminga     1872 1 - 0
8. Jarno Visscher       1841 - Martin van Velzen   1958 ½ - ½