Assen I – SG Max Euwe I: 2½ – 5½

De zojuist aangekochte bord 9 en 10 spelers moesten aan het eind van de dag weer worden afgebeld. Na twee overtuigende teamoverwinningen, werd in de derde ronde duidelijk dat het kampioenschap nog erg ver weg is.

Lang was het onduidelijk. Op geen enkel bord stonden we echt minder en pas om 4 uur werden de eerste handen geschud. Het enige bord waarop wij, na teleurstellend spel en resultaat in de tweede ronde, een nederlaag hadden ingecalculeerd, bleek ook nog eens overwinning voor ons te zijn. Ivo blijft ons verrassen.

Een korte toelichting van Ivo zelf:

18. Lxa6! Lxf3?! (Na 18…bxa6 19.Pe5 Tec7 20.Pxg4 h5 21.Pe5 Pxe5 22.Txc7 Txc7 23.dxe5 Tc2 heeft zwart goede remisekansen)	Na slaat wit toe met 19.Lxb7 Txb7 20.Txc6! 1-0

Helaas stonden daar even later al weer twee nederlagen tegenover. Jaël had na de opening wat extra ruimte gepakt en leek een prettige stelling te hebben. In een dameloos middenspel verloor hij echter een verzwakte pion op a4, waarna iedere afwikkeling naar het eindspel meteen hopeloos zou zijn. Geen prettige situatie en deze pion achterstand deed hem uiteindelijk ook de das om. Zelf speelde ik een drierijensysteem en leek ogenschijnlijk op een goed moment te breken met b7-b5. De afwikkeling deed ik echter niet handig, waarna mijn twee vrijpionnen op de c- en d-lijn eenvoudig werden geblokkeerd, terwijl de witte vrijpionnen op de a- en b-lijn – met 2 torens erachter – veel te snel naar voren oprukten.

25… Db7 26. a5 Da6 27. Ta3 gaf onvoldoende tegenactiviteit voor zwart. (25… Dc6 en 26… d6-d5 was de laatste kans op tegenspel.)	En mat dreigen op de 40e zet is niet afdoende. Na 41. Dxd6 was het plezier voorbij.

Degelijker werk werd afgeleverd op de lagere borden. Zo had Elmar vanuit een stelling met geïsoleerde d-pion een goed getimede breekzet d4-d5, die een geïsoleerde dubbele f-pion opleverde voor zijn tegenstander. Verder een bijna symmetrisch eindspel en toen het toreneindspel eenmaal was begonnen, zag ik alleen nog wat vergezochte matmotieven die uiteindelijk nooit het daglicht hebben gezien. Een solide remise dus. Ook Gertjan kwam niet verder dan remise. Hier leek echter wat meer overwicht in de stelling te zitten. Motieven als Pe5xf7, Kg8xf7, Txe6 hadden niet misstaan met nog een 2^e toren op de e-lijn en een dame op h3. Waarschijnlijk heeft het nooit echt gekund, waarna Gertjan zich netjes heeft ingehouden en daarmee een halfje veilig stelde.

Minder goed resultaat werd geboekt door Geon. De opzet van de partij was redelijk, maar met een geïsoleerde e-pion in een dameloos middenspel, verschoof het initiatief toch geleidelijk naar zijn tegenstander. Lang wist hij de balans te bewaren, om vervolgens in de late namiddag pardoes een kwaliteit weg te geven. Pijnlijk. Echter, lang niet zo pijnlijk als wat Tycho wist te vergooien. De opzet van de partij was zeer goed, net als in de vorige ronden, en al snel wist Tycho met wat handig combineren een stuk te offeren tegen een batterij aan pionnen. Het exacte aantal ontging mij even, maar het werden er steeds meer. Op een zeker moment telden Elmar ik zo’n twaalf vrijpionnen tegen dat levensgevaarlijke paard van zijn tegenstander. Blijkbaar was dat net genoeg om remise te houden. Bij gebrek aan notatiebiljet een kleine overdrijving van mijn herinnering aan zijn partij, waarin ik het punt al had geteld:

Tot slot was Rieks nog tot in de late uurtjes bezig een eindspel uit te spelen. Vanuit de opening met zwart een vlotte en prettige afwikkeling naar een eindspel met dubbelpion en paard aan de rand voor zijn tegenstander. Het leek een licht plusje, maar verder komen was lastig. Na een poging wat stukken om te spelen, kwamen de witte torens binnen en werden ineens de zwarte pionnen zwak. Hier en daar was het waarschijnlijk nog wel binnen de remisemarge, maar toen de verhoudingen 3 vrijpionnen tegen 0 was, was doorspelen enkel nog nuttig om onze verlate toeschouwer Pieter nog wat plezier te gunnen. Nadat ook Rieks mentaal deze achterstand had verwerkt, werd opgegeven en werden alle partijen bij de wok nog netjes nabesproken. Hier was de enige competitie tussen Rieks, die met goed getimede wachtrijmomenten flink wat borden vlees heeft binnengehaald in twee uur, en Jaël, die het dessertbuffet inmiddels net zo goed kent als het aanbiedingen en zegeltjesbeleid van de Lidl.

Kortom, een zure nederlaag, maar een gezellig dag. Daarnaast staan we nog altijd gedeeld eerste, dus er is nog ruim voldoende kampioensperspectief!

KNSB Netstand