Gisteravond (6 november) mochten wij het spits afbijten voor wat betreft de NOSBO-achttallencompetitie, met een uitwedstrijd tegen ESG I. Alweer voor het derde seizoen op rij mochten we daar op bezoek; twee jaar geleden mochten we blij zijn met een matchpunt, maar vorig jaar wonnen we met grote cijfers. Deze keer werd het spannender dan vorig jaar, maar liep het alsnog goed af voor ons!
De achttallencompetitie ziet er dit seizoen wat anders uit dan de afgelopen jaren. Het seizoen is opgesplitst in twee fasen: een regionale fase, en een fase op sterkte. Dat ziet er zo uit:
- De eerste fase is opgedeeld in een noordelijke, een centrale, en een zuidelijke poule van ieder 5 of 6 teams. Wij zitten in de zuidelijke poule, samen met ESG I, Groninger Combinatie IV, Hoogeveen I en Het Kasteel I.
- In de tweede fase spelen de nummers 1 en 2, de nummers 3 en 4, en de nummers 5 en 6 van de eerste fase tegen elkaar. Teams die in de eerste fase al tegen elkaar gespeeld hebben doen dat niet opnieuw; hun onderlinge resultaat uit de eerste fase telt mee voor de eindstand van de tweede fase.
Naast de competitie zelf, heeft ook ons team een grondige metamorfose ondergaan; slechts twee van de opgegeven spelers van vorig seizoen (ikzelf en Brian) zijn ook nu basisspeler! Maarten D. en Henry deden vorig seizoen al enkele keren mee en zijn nu vaste spelers, Geon en Tycho zijn terug na één of meerdere jaren geen NOSBO-wedstrijden voor ons gespeeld te hebben, en Sophie en Mattias maken dit seizoen hun debuut voor ons. Een mooi en talentvol team wat mij betreft, waarmee we absoluut ons moeten kunnen plaatsen voor de hoogste finalepoule! Helaas was onze topscorer van vorig seizoen Brian voor de wedstrijd tegen ESG niet beschikbaar; teamleider Gerard verving hem.
Al na twee uur hadden we het eerste bordpunt te pakken door een op het oog gestroomlijnde overwinning van Geon op bord 1. Hij mocht al vrij snel de dames ruilen en daarna met zijn loperpaar, ruimteoverwicht en halfopen a-lijn op de zwarte stelling gaan drukken. Tel daarbij op dat tegenstander Marcel Struik zoals wel vaker al relatief vroeg in zijn laatste 5 minuten zat, en het is niet verwonderlijk dat de zwarte stelling het snel begaf. 1 – 0 voor!
De voorsprong bleef helaas niet lang staan. Henry heeft helaas tot nu toe niet het externe seizoen waar hij op zal hebben gehoopt; 0 uit 3 in de KNSB-competitie, en ook gisteravond kwam hij er op bord 6 niet aan te pas. Ook hier werden al vroeg de dames geruild in een bekende variant van het Catalaans, waarna Henry een belangrijke finesse niet kende en al snel onder grote druk kwam te staan. Om enigszins fatsoenlijk te kunnen ontwikkelen moest hij wat zwaktes in zijn stelling toestaan, en nadat tegenstander Douwe Többen zijn beide torens op de zesde rij had gekregen was er geen houden meer aan; 1 – 1 gelijk…
Ikzelf scoorde hierna de enige remise van de avond, maar met meer tijd op de klok had ik misschien het volle punt over de streep kunnen trekken. Mijn tegenstander op bord 4 was een oude bekende van de club: Rienk Hoogeveen, aan het eind van vorige eeuw enige seizoenen eerste-bord-speler van Assen 1! Hij speelde eenzelfde opzet tegen mij die Mattias de vrijdag ervoor ook tegen mij speelde in de interne competitie, en daar reageerde ik iets te automatisch op. Rienk had van mijn verkeerde zetvolgorde kunnen profiteren met een handige paardmanoeuvre, maar gelukkig zag hij die over het hoofd en kon ik alsnog groot voordeel bereiken, met een pluspion en een zwartveldige loper bij wit die volledig passief op c1 moest blijven staan. Het viel echter niet mee om een plan te verzinnen om mijn voordeel uit te buiten, en ondertussen moest ik ook uitkijken voor een wit paard dat actief dreigde te worden. Met nog slechts 2 minuten op de klok besloot ik daarom maar op safe te spelen en op een zetherhaling in te gaan, voordat ik de partij in tijdnood ook nog helemaal zou vergooien. Stand dus 1½ – 1½!
Op de overige borden zag het er echter niet zo goed uit; 4 van de 5 vertoonden een materiële achterstand voor onze speler, en er moest dus het één en ander geschieden om de boel recht te trekken…
Sophie kon op bord 5 haar debuut voor ons in ieder geval niet opluisteren met een leuk resultaat. In de opening stond ze onder druk, maar nadat het ergste voorbij was kreeg ze van tegenstander Wim Fokkens een remiseaanbod. Dat sloeg ze af, wat waarschijnlijk gezien de stelling wel terecht was, maar een paar zetten later gaf ze een kwaliteit weg, en daarna stortte de boel in. 2 ½ – 1½ achter…
Ook onze andere debutant Mattias ging helaas voor de bijl, en gezien zijn uitstekende resultaten van de afgelopen paar weken was dat toch wel verrassend. Al op zet 13 liet hij een eenvoudig paardvorkje toe en verloor dus een stuk; hij kreeg er nog drie pionnen voor, maar die werden door tegenstander Sergei Sarkisyan uiteindelijk stuk voor stuk onschadelijk gemaakt. 3½ – 1½ achter dus, maar gelukkig was de lucht op de overige drie borden aanzienlijk opgeklaard en zag het er ineens goed voor ons uit!
Gerard bracht de aansluitingstreffer op het bord. Op bord 7 kreeg hij, na een volgens mij goed verlopen opening, ineens een stukoffer te verwerken dat tegenstander Ton Selten enkele pionnen en kansen tegen de witte koning opleverde. Zwart kreeg uiteindelijk maar liefst vier verbonden vrijpionnen, maar door actief spel van Gerard kon daar niet zoveel mee gedaan worden. Toen Gerard zelf een pion op c7 kreeg en er geen eeuwig schaak in bleek te zitten werd de witte vlag gehesen: 3½ – 2½ met nog twee partijen te gaan!
Maarten bracht de stand weer in evenwicht, maar hij moest er op bord 3 hard voor werken. Hij gaf in prima stelling ineens een kwaliteit weg, en als tegenstander Willem Boontje niet had toegestaan dat de g-lijn geopend werd, weet ik niet of de uitslag positief voor ons zou zijn geweest. Zoals het ging won Maarten de kwaliteit weer terug, en toen hij de dames mocht ruilen kon hij onmiddellijk daarna een nieuwe dame halen en het punt drukken. 3½ – 3½!
Het was dus aan Tycho om op bord 2 het winnende punt over de streep te trekken, en ondanks dat ook hij daar flink zijn best voor moest doen, lukte dat uiteindelijk. Ook in deze partij kwam onze speler een kwaliteit achter, maar hier was er uitstekende compensatie in de vorm van actieve stukken en een gevaarlijke pion op f4. Tegenstander Jan Willem Brinks was net als zijn collega op bord 1 scheutig met zijn bedenktijd, en kon de problemen in grote tijdnood niet meer de baas; eerst moest hij de kwaliteit weer teruggeven, waarna Tycho een vrije pluspion op de h-lijn en een oppermachtig loperpaar overhield, en die combinatie bleek te veel voor wit. Alsnog 4½ – 3½ voor ons dus!
Het was hard werken, maar uiteindelijk hebben we de matchpunten dus toch nog mee terug naar Assen kunnen nemen. Onze volgende wedstrijd staat pas over twee maanden op het programma, omdat we in ronde 2 oneven zijn; in ronde 3 komt Groninger Combinatie IV op bezoek!