Op vrijdag 28 september stond voor het vlaggenschip van Schaakclub Assen de eerste krachtmeting op het programma: de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde Staunton 2. Van Assen 1 mag wel wat verwacht worden dit seizoen, want naast terugkeerders Jan Posthoorn en Sjoerd Homminga, beiden vorig seizoen spelend voor Assen 2, is er nog een meevaller: Ivo Maris mag, ondanks zijn avontuur met Unitas 3 (ofwel Talententeam Noord), ook in de promotieklasse spelen. De gemiddelde rating van het team is daardoor opgelopen tot 1850, de op vier na hoogste gemiddelde rating in de NOSBO. Of dat genoeg is om Staunton 2 te verslaan? We zullen zien.
- Rob Popken – Pieter Tromp
Pieter, verrassend op bord 1 gezet, kreeg de ruilvariant van het Koningsindisch tegen, maar kon zich goed aan de witte druk ontworstelen. Op het moment dat hij goed stond ging het echter weer fout, met een verloren stelling tot gevolg. Dat Pieter misschien te vroeg opgaf was een detail. - Elmar Hommes – Jan van der Ploeg
Elmar leek goed uit de opening te komen, maar moest een hinderlijk zwart paard in zijn stelling toelaten, wat hem de kwaliteit kostte. De vage aanvalskansen van Elmar werden door een vijandelijk dameoffer de kop ingedrukt, waarna een eindspel van dame tegen twee torens ontstond. Elmar durfde het risico niet te nemen om op de zwarte vlag te spelen, en nam genoegen met remise. - Henk Seijen – Martin van Velzen
Wegens andere verplichtingen van mijn tegenstander werd deze partij een week eerder gespeeld. Het begon met 16 zetten theorie van het Spaans, waarna ik direct op de volgende zet een pion won. Zo’n 10 zetten later leek wit te blunderen door Lg4 (röntgenaanval op Te2 en Td1) toe te laten, maar de toren op e2 was vergiftigd: door het trucje Pf5! verzekerde wit zich van eeuwig schaak. - René den Dekker – Bram Kruisinga
Over deze partij kan ik niet meer opmerken dan dat René met name heel goed leek te staan. Misschien was hij ook wel in het voordeel, maar de zwarte stelling kon veel hebben. Uiteindelijk verzandde de partij in een remise pionneneindspel. - Jaap Ham – Maarten Dijkstra
De witspeler verloor vorig jaar in dienst van Unitas 4 nog van René, maar kwam tegen Maarten uitstekend uit de opening. Gelukkig kon Maarten orde op zaken stellen (Kg6!), waarna hij het roer over leek te nemen. Leek, want de witte stelling was te solide voor het zwarte loperpaar. Remise dus. - Jan Posthoorn – Milan Heller
Jan liet zich op lelijke wijze verrassen door het talent van Staunton, die het in hun interne heel goed schijnt te doen. Na de opening leek het alsof de lang gerokeerde zwarte koning heel erg kou zou gaan vatten, maar ook dat bleek vies tegen te vallen: er kwam een reusachtige tegenaanval op de koningsvleugel, die uitmondde in algehele afwikkeling en een gewonnen pionneneindspel voor zwart, dat ook daadwerkelijk gewonnen werd. - Ronald ter Steeg – Ivo Maris
- Sjoerd Homminga – Jeroen Groot
Dus twee keer winst, twee keer verlies en vier remises. Gezien het ratingoverwicht had er veel meer uit gehaald moeten worden, maar het is niet anders.
De gedetailleerde uitslagen:
Assen 1850 - Staunton 2 1800 4 - 4 1. P. Tromp 1872 - R. Popken 1846 0 - 1 2. E. Hommes 1870 - J. van der Ploeg 1786 ½ - ½ 3. M. van Velzen 1763 - H.G. Seijen 1866 ½ - ½ 4. R. den Dekker 1876 - B. Kruisinga 1813 ½ - ½ 5. M. Dijkstra 1912 - J.J. Ham 1833 ½ - ½ 6. J. Posthoorn 1841 - M.N. Heller 1671 0 - 1 7. I. Maris 1829 - R.J. ter Steeg 1811 1 - 0 8. S. Homminga 1834 - J.J. Groot 1774 1 - 0