Afgelopen zaterdag (18 januari) was het weer tijd voor het NOSBO-jeugdteamkampioenschap C en D, en omdat al onze actieve jeugdleden wel wilden meedoen, waren we voor het eerst sinds 2009 weer eens in beide categorieën van de partij. Het C-team (Tycho, Jesper, Vincent en Timo) zou een gooi doen naar het kampoenschap, het D-team (Abedin, Brian, Tristan, Lyne en Yoran) deed vooral voor de ervaring mee.
Het C-kampioenschap was helaas met slechts drie teams wel erg mager bezet; alleen de Paardensprong en Unitas hadden naast ons een team ingeschreven. De teams werden daarom in tweeën gesplitst, en beide helften speelden tegen de beide helften van de andere teams, zodat er toch vier wedstrijden gespeeld konden worden.
In de eerste ronde was er na een paar minuten ineens consternatie: Vincent en Timo werden gesommeerd van plaats te verwisselen! Maar wedstrijdleider, ze zaten toch in de volgorde die ik had opgegeven? Jawel, maar ze moesten op volgorde van Noordelijke Jeugdrating zitten. Maar waar staat dat dan? In het reglement. Maar daar staat toch “speelsterkte” en niet “rating”? Jawel, maar de NOSBO houdt de NJR aan als criterium voor speelsterkte, en dat stond blijkbaar ook in de uitnodiging. Tja, dan heb ik dat even over het hoofd gezien. Als de NOSBO iets voorschrijft heb ik me eraan te houden, dus werden de borden gewisseld en hun partijen opnieuw begonnen.
Uiteindelijk draaide het kampioenschap, zoals ik wel verwacht had, uit op een tweestrijd tussen de Paardensprong en ons, en zij wisten in onze onderlinge partijen net een bordpuntje meer te verzamelen, dus werden zij kampioen en wij tweede. En Unitas dan? Tja, zij moeten het nu doen zonder “geleende” spelers, en dat blijkt meer dan een slok op een borrel te schelen: vorig jaar kampioen met slechts een half bordpuntje verlies, ditmaal bedroeg de buit niet meer dan één remise en 15 nullen…
De topscorers van ons team werden Jesper en Vincent; allebei slechts één remise afgestaan, knap werk! Tycho kwam tot 2,5 uit 4, Timo scoorde een puntje minder maar maakte wel indruk met zijn onverzettelijkheid: tegen Unitas wist hij uit twee verloren stellingen nog anderhalf punt te halen!
Het D-team had heel wat meer tegenstand, want in totaal zes teams deden mee, met als grote favoriet Staunton/Groningen, en ook een opvallend team van Haren: zij bleken twee Van Foreestjes gestrikt te hebben voor hun topborden. Maar, wierp de organisatie tegen, zij zijn toch persoonlijk lid en geen clublid? Ja, maar Haren gaat ze zo snel mogelijk aanmelden! Ja, maar dat is te laat: ze moeten op het moment van aanmelding clublid zijn. Uiteindelijk mocht Haren wel meedoen, maar buiten mededinging voor de prijzen. Een goede oplossing, want zo kon iedereen gewoon 5 wedstrijden spelen.
Voor ons team was het een tijdje onduidelijk in welke opstelling we zouden spelen; pas twee dagen vantevoren kwam de laatste bevestiging. Daarmee had ik een team van vijf spelers rond, en omdat het niet leuk zou zijn als er eentje dan niet mee zou kunnen doen besloot ik iedereen één ronde niet te laten spelen.
Het thema van de dag zou voor ons “50%” worden: drie keer werd er 2 – 2 gespeeld, één keer 4 – 0 winst en helaas ook een keer 4 – 0 verlies. Dat verlies werd in de laatste ronde geleden tegen Staunton/Groningen, dat al zijn wedstrijden won en een ronde voor het einde al kampioen was. Van de gelijke spelen was vooral dat tegen Paardensprong 2 een tegenvaller: al snel hadden Lyne en Yoran voor 2 – 0 gezorgd, maar Abedin ging er op bord 1 onverwacht af tegen 600 ratingpunten minder, en Tristan liep met een dame tegen een stuk voor pardoes een matnet in en moest zijn dame weer inleveren, waarna hij geen kans meer kreeg. De gelijke spelen tegen Haren en Paardensprong 1 waren daarentegen verdienstelijk te noemen (al had er tegen Haren meer ingezeten; Brian verloor ondanks een stuk voorsprong), en de 4 – 0 overwinning op HSP was helemaal mooi, maar ook weer niet onverwacht; HSP had veruit het zwakste team van het kampioenschap. Uiteindelijk eindigden we als vierde; dat werd na het wegstrepen van Haren plaats 3, maar helaas waren er alleen prijzen voor de top 2…
Tristan en Yoran werden met 3 uit 4 topscorers, zeer knap! Lyne haalde 2 uit 4, en Abedin en Brian hadden het op de topborden helaas zwaar: allebei slechts één punt. Gelukkig bleef de sfeer goed, en de opgedane ervaring is ook zeer belangrijk!
Het aantal landelijke plaatsen in beide categorieën voor volgend seizoen moet nog bekend gemaakt worden, maar ik ga ervan uit dat er zowel in de C- als in de D-categorie slechts één NOSBO-team doorgaat. Toch is er vooral voor het C-team nog wel kans, want de ervaring leert dat lang niet alle behaalde plaatsen worden ingevuld; dit seizoen kwamen er bijvoorbeeld vier plaatsen vrij. We gaan het afwachten!