Het moest uit de tenen komen, maar Assen 2 wist uiteindelijk toch nog de matchpunten mee te nemen uit Groningen!
Na de ruime nederlaag tegen Schaak Combinatie Leeuwarden moest de wedstrijd tegen Staunton 3 eigenlijk wel gewonnen worden om nog enigszins mee te kunnen doen om de ereplaatsen. Dat was echter lastiger gezegd dan gedaan: Staunton 3 heeft een mooi team met enkele gevaarlijke jeugdspelers, en Assen 2 heeft meer dan één jasje uitgedaan na vorig seizoen. We zijn maar liefst vijf basisspelers kwijtgeraakt; van de opgegeven spelers van vorig seizoen zijn alleen ikzelf, Sybrand en Henry nog over… Tel daarbij op dat we eergisteren Henry (ziekte) en Mattias (invaller in Assen 1) moesten missen, en het zal duidelijk zijn dat het zeker geen gelopen race was!
Al snel zag het er niet goed uit, toen invaller Johan zomaar een röntgenaanval toeliet die hem een kwaliteit kostte. Hij vocht zich nog aardig terug, maar toen hij een mooie tegenkans dacht te zien bleek die weerlegd te worden met een mat in 2…
Waheeb moest daarna remise toestaan, ondanks dat hij al vrij vroeg een pion cadeau had gekregen. De vijandelijke dame bleek op f2 een te grote stoorzender, en dus werden de handen geschud.
We kwamen ook nog verder achter toen Noël ook de wapens moest neerleggen. Ik dacht dat hij na de opening OK stond, maar een tijdje later stond hij ineens een stuk achter. Dat was niet meer te redden, en dus was de 2½ – ½ een feit.
Gerard bracht ons terug in de race met een strakke overwinning. Na een goed verlopen opening kaapte hij een pion op c7, won niet veel later een stuk, en wist uit de schaakjes te lopen, waarna het pleit met inmiddels een toren meer beslecht was.
Helaas werd de marge toch weer verdubbeld omdat Marius zijn partij niet kon houden. Na de opening vond ik hem nog prima staan, maar precies op dat moment speelde Marius een zet die te veel gaten in zijn stelling liet vallen. Daar was zijn tegenstander als de kippen bij; er ging een kwaliteit af, en niet veel later werd dat een dame tegen twee stukken. Daar was geen kruid tegen gewassen, en dus werd de stand 3½ – 1½…
Daarna was het echter tijd voor een glorieuze comeback, die werd ingeleid door een mooie overwinning van Sybrand op bord 1. Zijn tegenstander was Theo Kudernac, na Bram ten Dam misschien wel het grootste jeugdtalent van het NOSBO-gebied! In deze partij kwam dat er niet uit, want Theo ging al op zet 6 in de fout, en moest de rokade en het loperpaar opgeven en een dubbelpion op e5/e6 toestaan. Daardoor was de zwarte stelling meteen volledig uit het lood geslagen, en Sybrand kon zich een paar uur heerlijk uitleven. Toen er uiteindelijk groot materiaal af ging was het wel genoeg geweest, en was het verschil weer één punt.
Aart wist na een spannende partij de gelijkmaker op het bord te zetten, maar eerlijk gezegd had ik daar na zo’n drie uur spelen helemaal niet meer op gerekend. Gelukkig was Jaap van der Graaf (die ook de rol van wedstrijdleider op zich had genomen, en een mooi verslag heeft geschreven op de Staunton-site) zo aardig om eerst een remise-aanbod af te slaan, en daarna in de tijdnood van Aart zijn stelling helemaal om zeep te helpen. Met twee pionnen meer was het eindspel kat in ‘t bakkie, en kwamen we weer op gelijke hoogte.
Aan mijzelf was dus de eer om de beide matchpunten binnen te hengelen, en wonder boven wonder slaagde ik daar ook nog in! Ik speelde allesbehalve goed en heb in het middenspel misschien ook even verloren gestaan. Op één of andere manier wist ik de boel echter bij elkaar te houden, en toen mijn tegenstander even niet oplette kon ik ineens een pion winnen. De tijdnoodfase kwam ik verder zonder kleerscheuren door (al moest ik even opletten dat ik niet mat ging), en na de tijdcontrole mocht ik afwikkelen naar toren en drie pionnen tegen toren en nul pionnen. Dat werd nog een paar zetten doorgespeeld, maar uiteindelijk zag mijn tegenstander in dat hij het niet meer ging redden.
Een belangrijke overwinning, niet alleen voor mijzelf (mijn eerste na iets van vier of vijf externe nullen op een rijtje!), maar vooral ook voor het team! Kampioen zullen we niet worden, maar als we dit seizoen goed door kunnen komen en daarna aan een nieuw team kunnen bouwen, moeten we binnen één of twee jaar weer een aanval kunnen doen op de vierde klasse. De volgende wedstrijd laat niet lang op zich wachten: op 23 november komt Haren bij ons op bezoek. Zij hebben de eerste twee wedstrijden verloren en zullen dus gebrand zijn op een goed resultaat. Het zal er wederom om gaan spannen!
Pingback: KNSB ronde 3 De uitslagen en verslagen Update 1 | De Schaakreporter