Met een gemiddelde rating van ruim 100 punten hoger, drie FM’s, één IM en één GM was Caissa duidelijk een maatje te groot. De vele jaren aan ervaring waren duidelijk te sterk voor de relatieve jeugdigheid van ons eerste team. Of was het juist de hechtheid en verbroedering binnen dit team die ervoor zorgde als we als team verliezen ook niemand individueel wint? Er zaten absoluut waardige partijen tussen, maar het werd al snel duidelijk dat een stunt zoals tegen de Waagtoren er dit keer niet in zat.
Tjapko nam het op bord 1 met wit op tegen FM Pel. Een grove fout in de opening dwong onze kopman om twee stukken te geven voor een toren. De witte stukken vonden nooit de juiste coördinatie, en het paard en de loper bleken uiteindelijk te sterk in het eindspel voor Tjapko, ondanks een lang gevecht.
Op bord 2 speelde Pieter tegen invaller Hoffman. Gelukkig was er een invaller beschikbaar, anders was de lange reis voor niets geweest. Alhoewel… toen wit een degelijke Londen op het bord bracht en bovendien een sterke speler bleek te zijn die niet zomaar materiaal weggaf, werd al snel remise overeengekomen.
Op bord 3 vond een van de betere partijen plaats. Gertjan nam het op tegen FM Bezemer. Na een goed gespeelde Grünfeld met wit kreeg Gertjan de kans om d5 te spelen. Deze zet hing al een tijdje in de lucht, maar was precies op één moment de juiste zet. Toen dat moment voorbijging, werd de partij remise.
Op bord 4 speelde Paul tegen IM Afek, een zeer ervaren en bekende schaker. Al snel in de opening kreeg Paul een lastige stelling, die Afek vakkundig naar veiliger water wist te sturen. Op bord 9 gebeurde eigenlijk hetzelfde met Elmar. Een te optimistische opening tegen een sterk spelende Hovenga leidde tot een lastige stelling. Elmar probeerde nog het een en ander, maar het resultaat bleef helaas hetzelfde.
Op bord 5 speelde Arjan tegen Grünfeld-expert Kikkert. Dit bleek tijdens de partij, toen zwart voortdurend goede zetten bleef vinden. Waar het precies misging is onduidelijk, maar het lijkt erop dat er geen grote kansen waren. Hetzelfde gold op bord 6, waar Maarten het met zwart opnam tegen Croese. Lange tijd ging het gelijk op, maar in zware tijdnood ging het uiteindelijk toch mis. Met slechts één seconde op de klok een zet spelen is vragen om problemen! De witte stukken waren te actief, en zwart kon de dreigingen niet afweren en ging in het eindspel ten onder. De witte toren en loper waren oppermachtig tegenover een passief paard en toren.
Op bord 8 mocht Tycho het opnemen tegen GM Hans Ree. Een eer om tegen zo’n bekende schaker te spelen, ware het niet dat Tycho weinig afwist van zijn tegenstanders schaakcarrière. En dat bleek! Met gedurfd en scherp spel hield Tycho druk op wit. Het probleem was echter dat de ervaren Ree weinig kansen weggaf en zorgvuldig bleef rekenen. Na een complex middenspel stond Tycho een stuk voor, maar de witte pion op c7 bleek uiteindelijk beslissend. Wellicht dat er een moment was waarop de partij anders had kunnen lopen, maar toen zwart een volle toren moest geven voor de c-pion, was de partij beslist.
Op bord 10 speelde onze vaste invaller Mattias tegen FM Wunnink. Lange tijd ging het gelijk op, maar het verschil in rating en ervaring zorgde ervoor dat Caissa ook op bord 10 met een vol punt aan het langste eind trok.
De eindstand, 9-1. Een zware nederlaag na een flitsende start zorgt ervoor dat we met 50% nog altijd prima meedoen in de eerste klasse, maar we zijn gewaarschuwd. De volgende partij tegen het gesponsorde Schaap Magnus staat alweer gepland voor 23 november. Tijd om ons te revancheren!
Pingback: KNSB ronde 3 De uitslagen en verslagen Update 1 | De Schaakreporter