Ons jaarlijkse toernooi is deze keer met het senioren-weekend meegelift naar Hotel De Jonge. Tot we onze eigen subsidie maar moesten zoeken. 120 mails brachten 50 Euro binnen – van iemand, die geen moment aan eigen profijt had gedacht – en die maakten een TopAcht-groep mogelijk. Die heeft beneden geschaakt – om het leven en om € 2 per bordpunt. Boven in de “Herenzaal” stonden 17 tafels en daar was het warm en vol, maar ruim. (Een ongeluk, dus, dat we de 80 niet haalden, maar ook wat een geluk.) Er kon een schuifraam open en daarachter broedde een duif op twee eieren. De buitendeur kon open naar een zonneterras, waar “zelfs de witste stukken bruin werden”, zoals Jacob Dijkstra eens zo mooi mailde over de boot naar Ameland. Mijn medewerkers waren: Peter Ehmen (bij de TopAcht) en Sybrand Houtsma (achter de laptop) de hele dag; Dries Schneider, Paula Böttcher, Harma Potze en Gea Mulder (drie schaakmoeders) in deeltijd. Misschien willen ze een volgende keer wel allemaal (!) weer. Ondanks de wederzijdse foutjes. (Ik nam een lege diskette mee en mijn memorystick viel niet te gebruiken. De TopAcht speelde twee ronden met 20 min. p.p.p.p. En of er in de “Open Groep” na ronde 2 wel op weerstand is ingedeeld? 15 bordnummers heb ik uit een berg afval gevist – voor volgend jaar. Die berg afval had ik weer aan mezelf te wijten. Want ik had niet verboden om meegebrachte consumpties binnen te nuttigen.)
Verder lezen →